بودم. لذا در نجف از قَطرالنَّدى شروع كردم كه نزد شيخ حسن دشتى و سيد كاظم سرابى درس گرفتم. بعد سيوطى را نزد مرحوم محمّد على مدرّس (كه تا آن سال، سى دوره سيوطى گفته بود) ۱ و مطوّل و قوانين را نزد شيخ على كاشانى خواندم.
سطح را در دوره اقامتم در نجف خواندم. به درس فقه مرحوم آقا سيد محمود شاهرودى ـ اعلى الله مقامه ـ مى رفتم كه علاقه زيادى به ايشان و درس ايشان داشتم. اصول را هم در خدمت مرحوم آقا ميرزاباقر زنجانى خواندم. اين بزرگواران، هر دو از شاگردان ميرزاى نايينى بودند. در درس اصول شيخ حسن حلّى هم كه از مجتهدين عرب بود، شركت مى كردم. در درس فقه ميرزا آقا باقر حمّامى ـ كه ايرانى بود ـ و بعدها در درس ميرزا عبدالهادى شيرازى و آية الله حكيم هم حاضر شدم.
در دوره سكونت در كربلاى معلاّ، به درس فقه و اصول آقا ميرزا حسن يزدى و آقا يوسف شاهرودى مى رفتم. آقا شيخ يوسف شاهرودى، خيلى به گردن بنده و امثال بنده حق دارد؛ چون اهتمام عجيبى داشت كه مطلب را به ما بفهماند، مرتّب و بدون تأخير درس مى داد و كلاسهايش خيلى منظّم بود. به طور كلّى، من امور عام و قواعد مسلّمه اصول را نزد ايشان ياد گرفتم و درس اصول ايشان را دوبار و هر بار به مدّت شش سال، حاضر مى شدم. تحقيقات اصول را هم نزد آقا ميرزا باقر
1.تا آنجا كه مى دانم ايشان از مقدّمات تا پايان سطح را، شصت سالى درس گفتند.
