۲۳۸۶.بحار الأنوار عن بعضِ أصحابِنا :كنتُ عند أبي عبدِ اللّهِ عليه السلام جالِسا إذْ قَرأَ هذهِ الآيةَ: «فَإذا جاءَ وعدُ اُولاهما بعَثْنا عليكم عِبادا لنا اُولي بأسٍ شديدٍ فجاسُوا خِلالَ الدِّيارِ و كانَ وَعْدا مفعولاً»^۱ فقُلنا : جُعِلْنا فِداكَ ، مَن هؤلاءِ ؟ فقالَ ، ثلاثَ مَرّاتٍ : هُمْ و اللّهِ أهلُ قُمّ . ^۲

۲۳۸۷.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :رجُلٌ مِن أهلِ قُمّ يدعو النّاسَ إلى الحقِّ ، يَجْتَمِعُ مَعهُ قَومٌ كَزُبرِ الحديدِ ، لا تُزِلُّهُمُ الرِّياحُ العَواصِفُ ، و لا يَمَلّونَ مِن الحَربِ ، و لا يَجْبُنونَ ، و على اللّهِ يَتَوكّلونَ ، و العاقِبَةُ للمُتّقِينَ . ^۳

۲۳۸۶.بحار الأنوارـ به نقل از يكى از شيعيان ـ: در حضور ابو عبد اللّه (امام صادق عليه السلام ) نشسته بودم كه اين آيه را تلاوت كرد: «چون از آن دو [وعده]، وعده نخستين در رسد بندگان خويش را كه جنگاورانى دلاورند بر سرتان فرستيم. آنها حتى درون خانه ها را هم مى كاوند و اين و عده اى انجام شدنى است». عرض كرديم: فدايت شويم، اينان كيانند؟ سه بار فرمود : به خدا قسم آنان مردمان قم هستند.

۲۳۸۷.امام كاظم عليه السلام :مردى از قم مردم را به حق فرا مى خواند و بر گرد او مردمانى فراهم مى آيند كه چونان پاره هاى آهن استوارند، طوفان ها آنها را به لرزه نمى اندازد و از جنگ خسته نمى شوند و بزدلى نشان نمى دهند، به خدا توكّل دارند و فرجام از آنِ پرهيزگاران است.