د - مردى از بنى اميّه به نام يزيد

۹۱.سير أعلام النبلاء -به نقل از ابو عبيده كه سند روايت را به پيامبر صلى اللَّه عليه و آله مى‏رساند- : همواره كار امّت من بر پاست ، تا آن كه مردى از بنى اميّه، به نام يزيد ، به آن ضربه مى‏زند .^۱

۹۲.الملهوف: دو سال كه از تولّد حسين عليه السلام گذشت، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به سفرى رفت و در راه ، در جايى توقّف كرد و كلمه اِستِرجاع (إنّا للَّهِ) بر زبان آورد و چشمانش اشكبار شد. علّت را پرسيدند . فرمود: «اين ، جبرئيل است كه از زمينى كنار رود فرات به نام كربلا برايم خبر آورده كه فرزندم حسين، پسر فاطمه ، در آن، كشته مى‏شود» .
به ايشان گفته شد: اى پيامبر خدا! چه كسى او را مى‏كشد؟
فرمود: «مردى كه نامش يزيد است . و گويى جايگاه بر خاك افتادن و به خاك سپردنش را مى‏بينم!» .^۲

2 / 13

پيشگويى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله درباره ويژگى‏هاى قاتل او

الف - بدترينِ امّت‏

۸۷.عيون أخبار الرضا عليه السلام -به سندش ، از امام على عليه السلام ، از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله- : بدترين فرد امّت، حسين را مى‏كشد و كسى از فرزندان حسين تبرّى مى‏جويد كه به من كفر مى‏ورزد.^۱

۸۸.كفاية الأثر -به نقل از عبد اللَّه بن عبّاس- : بر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله وارد شدم، كه حسن عليه السلام بر گردن ايشان و حسين عليه السلام بر روى ران ايشان بود و پيامبر صلى اللَّه عليه و آله صورت و دهان آن دو را مى‏بوسيد . سپس فرمود: «اى ابن عبّاس! گويى مى‏بينم كه محاسن سپيدش از خونش رنگين شده و دعوت مى‏كند ؛ امّا پاسخى نمى‏شنود ، و يارى مى‏طلبد ؛ امّا يارى نمى‏شود» .
گفتم: اى پيامبر خدا! چه كسى اين كار را مى‏كند؟
فرمود: «بَدانِ امّتم . آنان را چه مى‏شود؟ خدا ، شفاعتم را شامل آنان نكند!» .^۲

ب - بى‏نسب فرزند بى‏نسب‏

۸۹.كتابُ سُلَيم بن قَيس -به نقل از عبد اللَّه بن جعفر بن ابى‏طالب ، از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله- : «پسرم حسين ، با شمشير كشته مى‏شود . او را طغيانگر فرزند طغيانگر، بى‏نسب فرزند بى‏نسب، منافق فرزند منافق مى‏كشد .^۳

ج - مردى كه به دين ، ضربه مى‏زند

۹۰.الأمالى ، طوسى -به سندش ، از امام زين العابدين عليه السلام ، از اسماء بنت عميس- : حسين عليه السلام كه هفت روزه شد ، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نزد من آمد و فرمود: «پسرم را برايم بياور» . . . و سپس فرمود: «اى ابا عبد اللَّه! بر من گران است» و سپس گريست.
گفتم: پدر و مادرم فدايت باد! امروز كه روز اوّل است ، چنين كردى ؟ ماجرا چيست؟
فرمود: «بر اين پسرم مى‏گريم . او را دسته‏اى متجاوزِ كافر از بنى اميّه مى‏كشند . خدا ، شفاعت مرا در روز قيامت ، نصيبشان نكند! مردى او را مى‏كشد كه به دين ، ضربه مى‏زند و به خداى بزرگ ، كفر مى‏ورزد» .
سپس فرمود: «خدايا! من براى اين دو (حسن و حسين) چيزى را مى‏خواهم كه ابراهيم براى فرزندانش خواست . خدايا! آن دو را دوست بدار و دوستدارشان را دوست بدار و هر كس را كه دشمن آن دو است، به اندازه آسمان و زمين ، لعنت كن» .^۴