۳۶۷.تاريخ الطبرى- به نقل از عمّار دُهْنى ، از امام باقر عليه السلام -: ابن زياد ، يكى از غلامانش را فرا خواند و به وى سه هزار [درهم ]داد و گفت : برو و به دنبال مردى بگرد كه كوفيان با او بيعت مىكنند و به او بگو كه اهل حِمص هستى و براى اين كار به اين جا آمدهاى و مىخواهى اين مال را براى نيرومند شدن او به وى بدهى.
وى يكسر با ظرافت و مدارا دنبال اين كار بود تا اين كه او را به پيرمردى از كوفيان كه بيعت مىگرفت ، راهنمايى كردند . او را ملاقات كرد و جريان را به وى گفت . پيرمرد به وى گفت : از ديدن تو، هم خوشحالم و هم ناراحت. خوشحالم ؛ چون خداوند ، تو را به اين كار ، هدايت كرده است ، و ناراحتم ؛ چون هنوز كارها استوار نشده است .
آن پيرمرد ، وى را نزد مسلم بُرد و مسلم ، مال را از او گرفت و با وى بيعت كرد. آن غلام ، نزد عبيد اللَّه باز گشت و جريان را به وى گزارش داد.۱
