۳۹۶.الإرشاد : بزرگان كوفه كه از ابن زياد ، دورى جسته بودند ، از طرف درِ رو به روى خانه رومىها نزد ابن زياد مىآمدند. كسانى كه در قصر با ابن زياد بودند ، بر آنان (ياران مسلم) مُشْرف مىشدند و به آنان مىنگريستند . آنان به سوى اهل قصر ، سنگ پرتاب مىكردند و دشنام مىدادند و از دشنام دادن به عبيد اللَّه و پدرش ، كم نمىگذاشتند .
ابن زياد، كثير بن شهاب را فرا خواند و به وى دستور داد با گروهى از قبيله مَذحِج كه فرمانبردار اويند ، حركت كند و در كوفه بگردد و مردم را از اطراف ابن عقيل پراكنده سازد و آنان را از جنگ و كيفر سلطان بترساند.
به محمّد بن اشعث نيز دستور داد با فرمانبردارانش از قبيله كِنده و حَضرَموت بيرون رود و پرچم امان را براى كسانى كه به سمت او مىآيند ، برافرازد و همين دستور را به قَعقاع ذُهْلى، شَبَث بن رِبعى تميمى، حَجّار بن اَبجَر عِجلى و شمر بن ذى الجوشنِ عامرى داد و باقى سرشناسان را كه نزد او بودند ، به خاطر وحشت از ياران مسلم و كمىِ جمعيتى كه با وى بودند ، پيش خود نگه داشت .
كثير بن شهاب ، بيرون رفت و مردم را از اطراف پسر عقيل ، پراكنده مىساخت. محمّد بن اشعث نيز بيرون رفت و در كنار خانههاى بنى عُماره توقّف نمود. پسر عقيل ، عبد الرحمان بن شُرَيح شِبامى را از مسجد كوفه به طرف محمّد بن اشعث فرستاد. پسر اشعث ، چون فراوانىِ جمعيت را ديد ، از محلّ خود ، عقبنشينى كرد.
محمّد بن اشعث، كثير بن شهاب، قَعقاع بن شَورِ ذُهْلى و شَبَث بن رِبعى ، مردم را از پيوستن به مسلم باز مىداشتند و آنان را از سلطان مىترساندند ، تا اين كه جمعيت بسيارى از قبيله خود و ديگران ، نزد آنان اجتماع كردند. آن گاه از جانب خانه رومىها به طرف ابن زياد ، حركت كردند و جمعيت نيز با آنان وارد قصر شدند.
كثير بن شهاب، به عبيد اللَّه گفت: خداوند ، كارهاى امير را سامان دهد ! در قصر ، بسيارى از بزرگان، نگهبانان، خانواده و غلامان هستند . با همه ما به سوى آنان (ياران مسلم) حركت كن .
عبيد اللَّه از اين پيشنهاد ، خوددارى ورزيد و پرچمى به دست شَبَث بن رِبعى داد و او را به بيرون قصر فرستاد. مردم تا شب ، همراه مسلم و در كار خود ، استوار بودند . عبيد اللَّه به دنبال بزرگان فرستاد و آنان را جمع كرد. آن گاه آنان از بالاى قصر به مردم رو كردند و به فرمانبرانِ حكومت ، وعده اكرام و بخشش دادند و اهل عصيان و سركشى را از محروميت و كيفر ترساندند و به آنان ، خبر رسيدن لشكر شام را مىدادند.۱
