۴۳۶.البداية و النهاية : سپاهيان بر مسلم ، هجوم آوردند و مسلم با شمشير ، در برابر آنان ايستاد و سه مرتبه آنان را از خانه بيرون راند . لب بالا و پايين مسلم ، ضربت خورد . آن گاه سپاهيان به سوى مسلم ، سنگ پرتاب كردند و طنابهاى حصيرى را آتش زدند [و به طرفش انداختند] ؛ ولى باز هم نتوانستند بر او دست يابند . مسلم با شمشير از خانه بيرون آمد و به نبرد با آنان پرداخت.۱
۴۳۷.الأخبار الطوال : ابن زياد به عُبَيد بن حُرَيث گفت: يكصد مرد از قبيله قريش۲ بفرست . او خوش نداشت كه از غير قريش۳ بفرستد و مىترسيد طغيان كنند. آنان به راه افتادند تا به خانهاى كه مسلم در آن بود ، رسيدند . در را گشودند. مسلم با آنان به نبرد پرداخت. به سمت مسلم ، سنگ پرتاب شد . دهانش شكست و دستگير شد . او را بر استرى سوار كردند و نزد ابن زياد آوردند.۴
۴۳۸.العِقد الفريد- به نقل از ابو عبيد قاسم بن سلام -: [سپاهيان] به سمت مسلم بن عقيل روانه شدند. مسلم با شمشير به سوى آنان آمد و با آنان مىجنگيد، تا اين كه جراحتهاى سنگين برداشت و او را اسير كردند.۵
1.دَخَلوا عَلَيهِ [أي عَلى مُسلِمٍ] فَقامَ إلَيهِم بِالسَّيفِ ، فَأَخرَجَهُم مِنَ الدّارِ ثَلاثَ مَرّاتٍ ، واُصيبَت شَفَتُهُ العُليا وَالسُّفلى ، ثُمَّ جَعَلوا يَرمونَهُ بِالحِجارَةِ ، ويُلهِبونَ النّارَ في أطنابِ القَصَبِ ، فَضاقَ بِهِم ذَرعاً ، فَخَرَجَ إلَيهِم بِسَيفِهِ فَقاتَلَهُم (البداية و النهاية : ج ۸ ص ۱۵۵) .
2.قبيله قيس ، درست است (ر. ك: ص ۴۴۰ ح۴۲۷) .
3.قبيله قيس ، درست است .
4.قالَ [ابنُ زِيادٍ] لِعُبَيدِ بنِ حُرَيثٍ : اِبعَث مِئَةَ رَجُلٍ مِن قُرَيشٍ ، وكَرِهَ أن يَبعَثَ إلَيهِ غَيرَ قُرَيشٍ خَوفاً مِنَ العَصَبِيَّةِ أن تَقَعَ ، فَأَقبَلوا حَتّى أتَوا الدّارَ الَّتي فيها مُسلِمُ بنُ عَقيلٍ فَفَتَحوها ، فَقاتَلَهُم ، فَرُمِيَ فَكُسِرَ فوهُ واُخِذَ ، فَاُتِيَ بِبَغلَةٍ فَرَكِبَها ، وصاروا بِهِ إلَى ابنِ زِيادٍ (الأخبار الطوال : ص ۲۴۰) .
5.اُرسِلَ إلى مُسلِمِ بنِ عَقيلٍ ، فَخَرَجَ إلَيهِم بِسَيفِهِ ، فَما زالَ يُقاتِلُهُم حَتّى أثخَنوهُ بِالجِراحِ ، فَأَسَروهُ (العقد الفريد : ج ۳ ص ۳۶۵ ، المحاسن والمساوئ : ص ۶۰) .
