6 / 5
اَحنف بن قَيس۱
۵۳۴.أنساب الأشراف- به نقل از ابو بكر بن عيّاش -: وقتى به اَحنَف خبر رسيد كه حسين عليه السلام تصميم به قيام دارد، به او نوشت: «( شكيبا باش كه وعده خدا، حق است و آنان كه يقين ندارند ، تو را به خفّت نكشانند)» .۲
۵۳۵.مثير الأحزان : همانا احنف ، به راستى كه براى حسين عليه السلام نوشت : «امّا بعد ، (پس شكيبا باش كه وعده خدا، حقّ است و آنان كه يقين ندارند، تو را به خفّت نكشانند)» .۳
6 / 6
اُمّ سلمه۴
۵۳۶.الخرائج و الجرائح : چون حسين عليه السلام آهنگ عراق كرد ، امّ سَلَمه به ايشان گفت: به عراق نرو كه از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شنيدم كه مىفرمود: «فرزندم حسين، در سرزمين عراق كشته خواهد شد» . در نزد من ، خاكى است كه آن را در تُنگى شيشهاى به من داد.
حسين عليه السلام فرمود: «البتّه - به خدا سوگند - من كشته مىشوم. اگر به سوى عراق هم نروم، باز هم مرا مىكشند» .۵
1.ر . ك : ص ۳۱۷ (فصل سوم / يارى خواستن امام عليه السلام از اهل بصره) .
2.كَتَبَ الأَحنَفُ إلَى الحُسَينِ عليه السلام - وَبَلَغَهُ أنَّهُ عَلَى الخُروجِ - : (فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ لَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ)(روم : آيه ۶۰) (أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۳۷۵ ، سير أعلام النبلاء : ج ۳ ص ۲۹۸) .
3.أمَّا الأَحنَفُ ، فَإِنَّهُ كَتَبَ إلَى الحُسَينِ عليه السلام : أمّا بَعدُ ، (فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ لَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ)» (مثير الأحزان : ص ۲۷ ، بحار الأنوار : ج ۴۴ ص ۳۴۰) .
4.هند دختر ابو اُميّة بن مغيره قريشى مخزومى ، به كنيهاش شهرت دارد . پدرش از سخاوتمندان بود . او با شوهرش ابو سَلَمه ، به حبشه مهاجرت كرد و از آن جا به مدينه هجرت نمود و نخستين هودجنشين مهاجرى بود كه وارد مدينه شد . وقتى شوهرش بر اثر زخمى كه در جنگ اُحُد خورده بود ، از دنيا رفت ، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در سال چهارم هجرى ، او را به همسرى گرفت . اُمّ سلمه از زنان فهميده صحابى بود و از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ، روايت نقل كرده است . داستان كسا كه در منزل وى اتّفاق افتاد ، مشهور است و در آن ، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به او فرمود : «تو بر راه درست هستى» .
اُمّ سلمه ، زنى زيبا و دلربا و صاحبنظر بود . وى از شخصيتهاى مشهور به دوستى اهل بيت عليهم السلام و ولايت آنان بود . امام حسين عليه السلام صحيفه مُهر و موم شده و سلاح پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و باقى ميراث نبوى را تسليم وى كرد و پس از آن ، امام زين العابدين عليه السلام آنها را تحويل گرفت .
وى در دوران خلافت يزيد بن معاويه در سال ۶۱ ق ، از دنيا رفت و در بقيع به خاك سپرده شد .
5.إنَّهُ عليه السلام لَمّا أرادَ العِراقَ قالَت لَهُ اُمُّ سَلَمَةَ : لا تَخرُج إلَى العِراقِ ، فَقَد سَمِعتُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله يَقولُ : «يُقتَلُ ابنِيَ الحُسَينُ بِأَرضِ العِراقِ» ، وعِندي تُربَةٌ دَفَعَها إلَيَّ في قارورَةٍ .
فَقالَ عليه السلام : إنّي وَاللَّهِ مَقتولٌ كَذلِكَ ، وإن لَم أخرُج إلَى العِراقِ يَقتُلوني أيضاً (الخرائج و الجرائح : ج ۱ ص ۲۵۳ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۸۹ ح ۲۷) .
