۶۵۴.المناقب ، ابن شهرآشوب : امام زين العابدين عليه السلام فرمود : «با حسين عليه السلام راه افتاديم . او در هيچ منزلى ، فرود نيامد و از آن بر نخاست، مگر آن كه از يحيى بن زكريّا ياد كرد. روزى فرمود : "از پستىِ دنيا نزد خدا ، اين كه سر يحيى براى بدكاره‏اى از بدكارگان بنى اسرائيل، ارمغان برده شد"» .
نيز در حديث مُقاتل ، از امام زين العابدين عليه السلام ، از پدرش عليه السلام آمده است: «زن پادشاه بنى اسرائيل ، پير شد و خواست دخترش را به جاى خود ، به ازدواج پادشاه در آورد. پادشاه با يحيى بن زكريّا عليه السلام رايزنى كرد و يحيى ، او را از اين كار ، باز داشت.
زن ، اين مطلب را فهميد . دخترش را آرايش كرد و نزد پادشاه فرستاد. او رفت و نزد شاه ، بازى كرد.
شاه به او گفت: چه نياز دارى؟
گفت: سر يحيى فرزند زكريّا را .
شاه گفت: فرزندم ! چيزى جز اين بخواه.
گفت: جز اين نمى‏خواهم.
رسم آنان ، چنين بود كه شاه، اگر دروغ مى‏گفت، از شاهى بركنار مى‏شد. پس ميان پادشاهى و كشتن يحيى عليه السلام ، مخيّر شد. پس يحيى را كشت و سرش را در تَشتى از طلا براى او فرستاد.^۱

7 / 10

نامه يزيد به ابن زياد براى كشتن امام عليه السلام‏

۶۵۱.تاريخ اليعقوبى : حسين از مكّه رو به سوى عراق نهاد و يزيد به عبيد اللَّه بن زياد - كه او را بر عراق گمارده بود - ، نوشت: «به من ، گزارش شده كه مردم كوفه، در باره آمدن حسين به كوفه ، به او نامه نوشته‏اند و او از مكّه به سوى آنان حركت كرده و شهر تو ، از ميان همه شهرها و روزگارت ، از ميان همه روزها به او دچار شده است . اگر او را كُشتى، كه هيچ ؛ و گر نه به نَسَب خودت و پدرت عُبَيد ، باز خواهى گشت. زنهار ، كه او از دستت در نرود!» .^۱

۶۵۲.المعجم الكبير- به نقل از محمّد بن ضحّاك ، از پدرش -: حسين بن على ، از سرِ خشم نسبت به زمامدارى يزيد بن معاويه ، به سوى كوفه رفت.
پس يزيد بن معاويه به عبيد اللَّه بن زياد - كه كارگزار او در عراق بود - نوشت: «شنيده‏ام كه حسين به سوى كوفه حركت كرده و زمان تو ، از همه زمان‏ها و شهر تو ، از ميان همه شهرها و تو از ميان همه كارگزاران ، به او مبتلا شده‏ايد . در اين وضعيت ، تو ، يا [كار او را مى‏سازى و ]آزاد مى‏شوى ، يا به بردگى باز مى‏گردى، چنان كه بردگان به بردگى گرفته مى‏شوند» .^۲

ر . ك : ص 352 (فصل چهارم / انتصاب عبيد اللَّه بن زياد به حكومت كوفه) .

7 / 11

يادكرد امام عليه السلام از شهادت يحيى بن زكريّا عليه السلام در مسير

۶۵۳.الإرشاد- به نقل از على بن يزيد ، از امام زين العابدين عليه السلام -: با حسين عليه السلام حركت كرديم. ايشان در هيچ منزلى فرود نيامد و از آن جا بر نخاست ، جز آن كه از يحيى بن زكريّا عليه السلام و شهادت او ، ياد كرد. روزى فرمود : «از پستىِ دنيا در نزد خدا، اين كه سر يحيى بن زكريّا به بدكاره‏اى از بدكارگان بنى اسرائيل ، هديه شد».^۳