ه - كناره فرات
۶۸.الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) -به نقل از عامر شَعبى ، از امام على عليه السلام ، از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله -: جبرئيل به من خبر داد كه حسين در كناره فرات ، كشته مىشود .۱
۶۹.مسند ابن حنبل- به نقل از عبد اللَّه بن نُجَى ، از پدرش ، از امام على عليه السلام -: روزى بر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در آمدم . چشمانش اشكبار بود. گفتم: اى پيامبر خدا! آيا كسى شما را ناراحت كرده است؟ چرا چشمانت اشكبار است؟
فرمود: «اندكى پيش ، جبرئيل از نزدم رفت و به من گفت: حسين در كنار رود فرات ، كشته مىشود» .۲
2 / 11
نشان داده شدن خاكى كه خون او در آن جا مىريزد ، به پيامبر صلى اللَّه عليه و آله
۷۰.كامل الزيارات- به نقل از ابو اُسامه زيد شَحّام ، از امام صادق عليه السلام -: جبرئيل خبر شهادت حسين عليه السلام را در خانه اُمّ سلمه به پيامبر خدا داد. حسين عليه السلام بر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در آمد و جبرئيل كه نزد ايشان بود، گفت: امّت تو ، اين را مىكشند .
پيامبر خدا فرمود: «خاكى را كه خونش در آن ريخته مىشود ، به من نشان بده» و جبرئيل يك مشت از آن را بر گرفت . خاكى سرخرنگ بود .۳
۷۱.الأمالى ، صدوق- به نقل از ابو جارود ، از امام باقر عليه السلام -: پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در خانه اُمّ سلمه بود . به او فرمود: «كسى بر من در نيايد» .
حسين عليه السلام كه كودك بود ، وارد شد و اُمّ سلمه كارى نتوانست بكند و حسين عليه السلام بر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در آمد . اُمّ سلمه در پى او وارد شد و ديد حسين عليه السلام بر سينه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله است و پيامبر صلى اللَّه عليه و آله مىگريد و چيزى در دستش بود كه آن را زير و رو مىكرد .
پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «اى اُمّ سلمه! اين ، جبرئيل است كه به من خبر مىدهد كه اين (حسين) كشته خواهد شد و اين ، خاكى است كه بر آن كشته مىشود . آن را نزد خود نگاه دار . هنگامى كه خون شد، محبوب من ، كشته شده است» .
اُمّ سلمه گفت: اى پيامبر خدا! از خدا بخواه كه اين را از او دور كند .
پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «خواستم ؛ امّا خداوند عزّوجل به من وحى كرد كه او را درجهاى است كه هيچ يك از آفريدگان به آن نمىرسد و پيروانى دارد كه چون شفاعت كنند، پذيرفته مىشود، و مهدى از فرزندان اوست . خوشا به حال كسى كه از دوستان حسين باشد و به خدا سوگند، شيعيانش روز قيامت ، رستگارند» .۴
1.أخبَرَني جِبريلُ عليه السلام أنَّ حُسَيناً يُقتَلُ بِشاطِئِ الفُراتِ (الطبقات الكبرى / الطبقة الخامسة من الصحابة : ج ۱ ص ۴۲۹ ح ۴۱۷ ، تاريخ دمشق : ج ۱۴ ص ۱۸۹ ح ۳۵۲۰) .
2.دَخَلتُ عَلَى النَّبِيِّ ذاتَ يَومٍ وعَيناهُ تُفيضانِ ، قُلتُ : يا نَبِيَّ اللَّهِ أغضَبَكَ أحَدٌ ؟ ما شَأنُ عَينَيكَ تُفيضانِ ؟ قالَ : قامَ مِن عِندي جِبريلُ قَبلُ ، فَحَدَّثَني أنَّ الحُسَينَ يُقتَلُ بِشَطِّ الفُراتِ (مسند ابن حنبل : ج ۱ ص ۱۸۴ ح ۶۴۸ ، مسند أبى يعلى : ج ۱ ص ۲۰۶ ح ۳۵۸) .
3.نَعى جَبرَئيلُ عليه السلام الحُسَينَ عليه السلام إلى رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله في بَيتِ اُمِّ سَلَمَةَ ، فَدَخَلَ عَلَيهِ الحُسَينُ عليه السلام وجَبرَئيلُ عليه السلام عِندَهُ ، فَقالَ : إنَّ هذا تَقتُلُهُ اُمَّتُكَ .
فَقالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله : أرِني مِنَ التُّربَةِ الَّتي يُسفَكُ فيها دَمُهُ ، فَتَناوَلَ جَبرَئيلُ عليه السلام قَبضَةً مِن تِلكَ التُّربَةِ ، فَإِذا هِيَ تُربَةٌ حَمراءُ (كامل الزيارات: ص۱۲۸ ح۱۴۳ ، بحار الأنوار : ج۴۴ ص۲۳۶ ح۲۳) .
4.كانَ النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه و آله في بَيتِ اُمِّ سَلَمَةَ ، فَقالَ لَها : لا يَدخُل عَلَيَّ أحَدٌ ، فَجاءَ الحُسَينُ عليه السلام وهُوَ طِفلٌ ، فَما مَلَكَت مَعَهُ شَيئاً حَتّى دَخَلَ عَلَى النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه و آله ، فَدَخَلَت اُمُّ سَلَمَةَ عَلى أثَرِهِ ، فَإِذَا الحُسَينُ عليه السلام عَلى صَدرِهِ ، وإذَا النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه و آله يَبكي ، وإذا في يَدِهِ شَيءٌ يُقَلِّبُهُ ، فَقالَ النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه و آله :
يا اُمَّ سَلَمَةَ ، إنَّ هذا جَبرَئيلُ عليه السلام يُخبِرُني أنَّ هذا مَقتولٌ ، وهذِهِ التُّربَةُ الَّتي يُقتَلُ عَلَيها ، فَضَعيها عِندَكِ ، فَإِذا صارَت دَماً فَقَد قُتِلَ حَبيبي .
فَقالَت اُمُّ سَلَمَةَ : يا رَسولَ اللَّهِ ، سَلِ اللَّهَ أن يَدفَعَ ذلِكَ عَنهُ . قالَ : قَد فَعَلتُ ، فَأَوحَى اللَّهُ عزّوجل إلَيَّ : أنَّ لَهُ دَرَجَةً لا يَنالُها أحَدٌ مِنَ المَخلوقينَ ، وأنَّ لَهُ شيعَةً يَشفَعونَ فَيُشَفَّعونَ ، وأنَّ المَهدِيَّ مِن وُلدِهِ ، فَطوبى لِمَن كانَ مِن أولِياءِ الحُسَينِ ، وشيعَتُهُ هُم - وَاللَّهِ - الفائِزونَ يَومَ القِيامَةِ (الأمالى ، صدوق : ص ۲۰۳ ح ۲۱۹ ، بحار الأنوار : ج ۴۴ ص ۲۲۵ ح ۵) .
