4 / 2
پيشگويى امام حسين عليه السلام درباره شهادت خويش
۱۵۱.الأخبار الطوال: حسين عليه السلام از منزلگاه بنى مُقاتل حركت كرد و حُرّ بن يزيد با او بود ... . با هم آمدند تا به كربلا رسيدند . حُر و يارانش جلوى حسين عليه السلام ايستادند و آنان را از حركت باز داشتند و حُر گفت: اين جا فرود بيا كه نزديك رود فراتى.
حسين عليه السلام فرمود: «نام اين جا چيست؟» .
به او گفتند: كربلا .
فرمود: «جاى كَرب و بلا! پدرم در حركتش به سوى صفّين ، از اين مكان گذشت و من با او بودم . ايستاد و از آن پرسيد و نامش را به وى خبر دادند . فرمود: "اين جا جايگاه مركبهايشان است و اين جا جاى ريختن خونشان است" و چون از او سؤال شد، فرمود: "كاروانى از خاندان محمّد ، اين جا فرود مىآيد"» .
آن گاه حسين عليه السلام فرمان [توقّف] داد و روز چهارشنبه اوّل محرّم سال شصت و يك هجرى ، وسايلش را در آن جا پايين آوردند و ده روز بعد، روز عاشورا كشته شد .۱
ر. ك: ص 711 (بخش پنجم / فصل يكم / سرزمين اندوه و بلا).
4 / 3
پيشگويى سلمان درباره شهادت او
۱۵۲.رجال الكشّى -به نقل از مُسيَّب بن نَجَبه فَزارى- : هنگامى كه سلمان فارسى به سوى ما [كوفيان ، براى حكمرانى] آمد ، من نيز ميان پيشواز رفتگانِ او بودم. او آمد تا به كربلا رسيد و گفت: اين جا را چه مىناميد؟
گفتند: كربلا .
گفت : اين جا ، قتلگاه برادران من است . اين ، جايگاه وسايلشان و اين ، جايگاه مركبهايشان و اين ، جايگاه ريختن خونشان است. بهترينِ پيشينيان ، در آن ، كشته شده و بهترينِ پسينيان نيز در آن ، كشته خواهد شد.
سپس حركت كرد تا به حَروراء۲ رسيد و گفت: اين سرزمين را چه مىناميد؟
گفتند: حَروراء .
گفت: حَروراء! بدترينِ پيشينيان در آن ، شورش كرد و بدترينِ پسينيان نيز در آن ، شورش مىكند .
آن گاه رفت تا به بانِقيا۳ رسيد كه پل اوّل كوفه در آن بود. پرسيد: اين را چه مىناميد؟
گفتند: بانِقيا.
سپس رفت تا به كوفه رسيد و گفت: اين ، كوفه است؟
گفتند: آرى .
گفت : گُنبد اسلام است .۴
1.سارَ الحُسَينُ عليه السلام مِن قَصرِ بَني مُقاتِلٍ ، ومَعَهُ الحُرُّ بنُ يَزيدَ ....، فَسارَ مَعَهُ حَتّى أتَوا كَربَلاءَ ، فَوَقَفَ الحُرُّ وأصحابُهُ أمامَ الحُسَينِ عليه السلام ومَنَعوهُم مِنَ المَسيرِ ، وقالَ : اِنزِل بِهذَا المَكانِ ، فَالفُراتُ مِنكَ قَريبٌ .
قالَ الحُسَينُ عليه السلام : ومَا اسمُ هذَا المَكانِ ؟ قالوا لَهُ : كَربَلاءُ ، قالَ : ذاتُ كَربٍ وبَلاءٍ ! ولَقَد مَرَّ أبي بِهذَا المَكانِ عِندَ مَسيرِهِ إلى صِفّينَ ، وأنَا مَعَهُ ، فَوَقَفَ ، فَسَأَلَ عَنهُ ، فَاُخبِرَ بِاسمِهِ .
فَقالَ : هاهُنا مَحَطُّ رِكابِهِم ، وهاهُنا مُهَراقُ دِمائِهِم ، فَسُئِلَ عَن ذلِكَ ، فَقالَ : ثَقَلٌ لِآلِ بَيتِ مُحَمَّدٍ صلى اللَّه عليه و آله ، يَنزِلونَ هاهُنا .
ثُمَّ أمَرَ الحُسَينُ عليه السلام بِأَثقالِهِ ، فَحُطَّت بِذلِكَ المَكانِ يَومَ الأَربِعاءِ ، غُرَّةَ المُحَرَّمِ مِن سَنَةِ إحدى وسِتّينَ ، وقُتِلَ بَعدَ ذلِكَ بِعَشَرَةِ أيّامٍ ، وكانَ قَتلُهُ يَومَ عاشوراءَ (الأخبار الطوال : ص ۲۵۱ ، بغية الطلب فى تاريخ حلب : ج ۶ ص ۲۶۲۴) .
2.حروراء، روستايى در پشت كوفه است كه مركز خوارج بود. به همين جهت ، به خوارج ، حَرورى مىگفتند (مجمع البحرين : ج ۱ ص ۳۸۵ مادّه «حرر» . نيز ، ر . ك : نقشه شماره ۴ در پايان جلد ۲) .
3.بانقيا، يكى از نواحى اطراف كوفه است (معجم البلدان : ج ۱ ص ۳۳۱ . نيز ، ر . ك : نقشه شماره ۴ در پايان جلد ۲) .
4.لَمّا أتانا سَلمانُ الفارِسِيُّ قادِماً ، تَلَقَّيتُهُ فيمَن تَلَقّاهُ ، فَسارَ حَتَّى انتَهى إلى كَربَلاءَ ، فَقالَ : ما تُسَمّونَ هذِهِ ؟ قالوا : كَربَلاءَ ، فَقالَ : هذِهِ مَصارِعُ إخواني ، هذا مَوضِعُ رِحالِهِم ، وهذا مُناخُ رِكابِهِم ، وهذا مُهَراقُ دِمائِهِم ، قُتِلَ بِها خَيرُ الأَوَّلينَ ، ويُقتَلُ بِها خَيرُ الآخِرينَ .
ثُمَّ سارَ حَتَّى انتَهى إلى حَروراءَ ، فَقالَ : ما تُسَمّونَ هذِهِ الأَرضَ ؟ قالوا : حَروراءَ ، فَقالَ : حَروراءُ ، خَرَجَ بِها شَرُّ الأَوَّلينَ ، ويَخرُجُ بِها شَرُّ الآخِرينَ .
ثُمَّ سارَ حَتَّى انتَهى إلى بانِقيا ، وبِها جِسرُ الكوفَةِ الأَوَّلُ ، فَقالَ : ما تُسَمّونَ هذِهِ ؟ قالوا : بانِقيا ، ثُمَّ سارَ حَتَّى انتَهى إلَى الكوفَةِ ، قالَ : هذِهِ الكوفَةُ ؟ قالوا : نَعَم ، قالَ : قُبَّةُ الإِسلامِ (رجال الكشّى : ج ۱ ص ۷۳ ح ۴۶ ، بحار الأنوار : ج ۲۲ ص ۳۸۶ ح ۲۷) .
