فصل يكم: امام عليه السلام در محاصره دشمن
1 / 1
فرود آمدن امام عليه السلام در كربلا
۷۴۱.الإرشاد : روز پنجشنبه ،۱ دوم محرّم [ سال 61 ] هجرى ، امام حسين عليه السلام ، در كربلا فرود آمد.۲
۷۴۲.المناقب، ابن شهرآشوب : روز پنجشنبه، دوم محرّم سال 61 هجرى ، امام حسين عليه السلام و لشكرش را به سوى كربلا راندند . امام عليه السلام در آن جا فرود آمد و فرمود: «اين جا ، جايگاه كَرْب (رنج) و بَلاست . اين جا ، جايگاه مَركبها و بار و بُنه ماست و [ اين جا ]قتلگاه مردانمان و جاى ريخته شدن خونمان است» .۳
۷۴۳.تاريخ الطبرى- به نقل از عمّار دُهْنى ، از امام باقر عليه السلام -: حسين عليه السلام ، حركت كرد و جلوداران سپاه عبيد اللَّه بن زياد ، ايشان را ديدند. حسين عليه السلام چون چنين ديد ، راه خود را به سوى كربلا ، كج كرد و پشت لشكر را به سوى نيزار و گياه تازه قرار داد تا تنها در يك جبهه بجنگد ، و فرود آمد و چادر زد. يارانش چهل و پنج سوار و صد پياده بودند .۴
۷۴۴.المِحَن : لشكر سوارهنظام [ عبيد اللَّه ] ، حسين عليه السلام را در وادى سِباع ديدند ... . سپس گفتند: اى فرزند دختر پيامبر خدا ! با ما حركت كن .
پيوسته به او اميد [ توافق ]داشتند و گِرداگرد او ، سواره حركت كردند تا در كربلا ، فرود آمدند .۵
1.در باره ديگر نقلها ، ر . ك : ص ۷۰۹ (بررسى تطبيقى روز ورود امام عليه السلام به كربلا) .
2.نَزَلَ [الحُسَينُ عليه السلام بِكَربَلاءَ] وذلِكَ يَومُ الخَميسِ ، وهُوَ اليَومُ الثّاني مِنَ المُحَرَّمِ ، سَنَةَ إحدى وسِتّينَ (الإرشاد : ج ۲ ص ۸۴ ؛ أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۳۸۵ ) .
3.فَساقُوا [الحُسَينَ عليه السلام وعَسكَرَهُ] إلى كَربَلاءَ يَومَ الخَميسِ ، الثّانِيَ مِنَ المُحَرَّمِ ، سَنَةَ إحدى وسِتّينَ ، ثُمَّ نَزَلَ وقالَ : هذا مَوضِعُ الكَربِ وَالبَلاءِ ، هذا مُناخُ رِكابِنا ، ومَحَطُّ رِحالِنا ، ومَقتَلُ رِجالِنا ، وسَفكُ دِمائِنا (المناقب ، ابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۹۷ ؛ مطالب السؤول : ص ۷۵) .
4.فَسارَ [الحُسَينُ عليه السلام] ، فَلَقِيَتهُ أوائِلُ خَيلِ عُبَيدِ اللَّهِ ، فَلَمّا رَأى ذلِكَ عَدَلَ إلى كَربَلاءَ ، فَأَسنَدَ ظَهرَهُ إلى قَصباءَ وخَلاً ؛ كَيلا يُقاتِلَ إلّا مِن وَجهٍ واحِدٍ ، فَنَزَلَ وضَرَبَ أبنِيَتَهُ ، وكانَ أصحابُهُ خَمسَةً وأربَعينَ فارِساً ومِئَةَ راجِلٍ (تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۳۸۹ ، تهذيب الكمال : ج ۶ ص ۴۲۷) .
5.فَلَقِيَهُ [أيِ الحُسَينَ عليه السلام] الجَيشُ عَلى خُيولِهِم بِوادِي السِّباعِ ... ثُمَّ قالوا : سِر بِنا يَابنَ بِنتِ رَسولِ اللَّهِ ، فَما زالوا يَرجونَهُ ، وأخَذوا بِهِ عَلَى النُّجُبِ حَتّى نَزَلوا بِكَربَلاءَ (المحن : ص ۱۴۶ ، الإمامة و السياسة : ج ۲ ص ۱۱) .
