ر . ك : ص‏176 (بخش سوم / فصل دوم / پيشگويى پيامبر عليه السلام در باره شهادت امام حسين عليه السلام) و ص 212 (فصل سوم / پيشگويى امير مؤمنان عليه السلام در باره شهادت امام حسين عليه السلام).

1 / 3

نامه امام عليه السلام به هاشميان‏

۷۵۴.كامل الزيارات- به نقل از مُيَسِّر بن عبد العزيز ، از امام باقر عليه السلام -: حسين بن على عليه السلام از كربلا به محمّد بن حنفيه نوشت : «به نام خداوند بخشنده مهربان . از حسين بن على ، به محمّد بن على و خويشاوندان هاشمى‏اش . امّا بعد، گويى كه دنيا ، هيچ گاه نبوده است و آخرت ، هميشه هست. والسّلام !» .^۱

۷۵۳.المطالب العالية- به نقل از ابو يحيى ، از مردى از قبيله بنى ضَبّه -: هنگامى كه على عليه السلام در كربلا فرود آمد، من حاضر بودم. ايشان ، رفت و در كنارى ايستاد و با دستش اشاره كرد و فرمود : «جلوى آن ، جايگاه فرود آمدن مَركب‏هايشان ، و سمت چپ آن، جاى بار و بُنه‏شان است».
سپس با دستانش به زمين زد و مُشتى از خاك آن را بر گرفت و آن را بوييد و فرمود : «وه كه چه خون‏هايى بر آن ، ريخته مى‏شود!» .
بعدها حسين عليه السلام آمد و در كربلا ، فرود آمد. من ، در ميان سوارانى بودم كه ابن زياد ، آنها را به سوى حسين عليه السلام ، روانه كرده بود. هنگامى كه رسيدم ، گويى به جايگاه على عليه السلام و اشاره با دستش مى‏نگريستم. اسبم را چرخاندم و به سوى حسين بن على عليه السلام باز گشتم و بر او ، سلام دادم و به او گفتم: پدرت ، داناترينِ مردم بود و من ، در فلان موقع، كنارش بودم. چنين و چنان فرمود . به خدا سوگند، تو در اين زمان ، كُشته مى‏شوى !
حسين عليه السلام فرمود: «تو مى‏خواهى چه كنى ؟ آيا به ما مى‏پيوندى، يا به خانواده‏ات ملحق مى‏شوى ؟» .
گفتم: به خدا سوگند، من ، فردى بدهكار و عيالوارم، و گمانى نمى‏برم، جز آن كه به خانواده‏ام ملحق مى‏شوم .
حسين عليه السلام فرمود: «حال كه به ما نمى‏پيوندى، نيازت را از اين مال (مالى كه پيشِ رويش نهاده شده بود) ، بردار، پيش از آن كه بر تو ، حرام شود . سپس ، خود را نجات بده كه - به خدا سوگند - ، هر كس فرياد ياريخواهىِ ما و برق شمشيرها را ببيند و يارى‏مان ندهد، بر زبان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ، لعن شده است» .
گفتم: به خدا سوگند، امروز ، هر دو كار را با هم انجام نمى‏دهم . مالت را بگيرم و رهايت كنم ؟ !
مرد ضَبّى ، باز گشت و حسين عليه السلام را وا نهاد.^۱