2 / 14

سلامِ وداع‏

۹۰۰.المناقب ، ابن شهرآشوب : هر كدام از ياران كه مى‏خواست به ميدان برود ، با حسين عليه السلام خداحافظى مى‏كرد و مى‏گفت: سلام بر تو ، اى فرزند پيامبر خدا !
امام عليه السلام هم پاسخ مى‏داد : «و بر تو سلام ! و ما در پىِ تو هستيم» .
سپس ، قرائت مى‏كرد: «(و برخى از آنان ، پيمان خويش را به انجام رساندند [ و به شهادت رسيدند ] و برخى ، چشم به راه‏اند)^۱» .^۲

۹۰۱.مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : مردان ، يكى پس از ديگرى ، نزد حسين عليه السلام مى‏آمدند و مى‏گفتند: سلام بر تو ، اى فرزند پيامبر خدا!
حسين عليه السلام هم پاسخ مى‏داد: «و بر تو سلام ! و ما در پىِ تو هستيم»
سپس ، قرائت مى‏كرد : «(و برخى از آنان ، پيمان خويش را به انجام رساندند [ و به شهادت رسيدند ] و برخى ، چشم به راه‏اند)» .
آن گاه ، [ آن يار امام عليه السلام ] ، حمله مى‏كرد تا كشته مى‏شد تا آن كه آخرينِ ايشان نيز كشته شد - كه رضوان الهى بر آنان باد - ؛ و جز اهل بيت حسين عليه السلام ، كسى با او نمانْد .^۳

۸۹۸.الخرائج و الجرائح- به نقل از جابر ، از امام باقر عليه السلام -: امام حسين عليه السلام ، پيش از كشته شدن به يارانش فرمود : «پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود : "پسر عزيزم! تو به زودى ، به سوى عراقْ كشانده مى‏شوى ، و آن، سرزمينى است كه پيامبران و اوصياىِ پيامبران ، آن را ديدار كرده‏اند ، و آن ، همان سرزمين "عَمورا" است و تو در آن جا شهيد مى‏شوى و گروهى از همراهانت ، با تو به شهادت مى‏رسند كه درد شمشيرها را حس نمى‏كنند" .
سپس تلاوت فرمود : «(گفتيم : اى آتش! بر ابراهيم ، سرد و سلامت باش)^۱ . آتش جنگ ، بر تو و بر ايشان ، سرد و سلامت است .
[سپس افزود :] پس مژده‏تان باد كه - به خدا سوگند - ، اگر ما را بكُشند ، بر پيامبرمان وارد خواهيم شد !» .^۲

۸۹۹.الأمالى ، شجرى : حسين بن زيد بن على ، از پدرانش عليهم السلام نقل كرده است كه : امام حسين عليه السلام ، روز حادثه [ ى عاشورا] ، سخن گفت و پس از حمد و ثناى الهى فرمود : «ستايش ، ويژه خدايى است كه آخرت را براى پرهيزگاران ، قرار داد و آتش و كيفر را براى كافران . به خدا سوگند ، ما در اين راه ، به طلب دنيا نيامده‏ايم تا درباره‏[ ى بهشت ]پروردگار خود ، به شك بيفتيم ! شكيب ورزيد كه خدا با پرهيزگاران است و سراى آخرت ، برايتان بهتر است» .
گفتند : جان‏هايمان را فدايت مى‏كنيم .
حسين بن زيد بن على مى‏گويد : به خدا سوگند ، آنان بر او (امام حسين عليه السلام) سبقت مى‏جستند تا پيشِ روى او به شهادت برسند و امام عليه السلام ، در شهادت آنان ، پاداش ببرد و برايشان آمرزش‏خواهى كند .^۳