183
شهادت‌نامه امام حسين عليه السلام 2

سنّ او را هنگام شهادت ، نوزده سال ذكر كرده‏اند ؛۱ ليكن برخى گفته‏اند كه او هفده ساله بوده‏۲ و طبق نقل برخى ، 29 سال ،۳ داشته است . با توجّه به اين كه امير مؤمنان عليه السلام در سال چهلم هجرى به شهادت رسيد ، وى بايد در جريان عاشورا ، حدّاقل بيست ساله بوده باشد ، مگر اين كه هنگام شهادت امام على عليه السلام ، مادرش تازه به او باردار شده باشد كه در اين صورت ، نوزده ساله بودن او نيز قابل قبول خواهد بود . وى در روز عاشورا ، با خواندن اين رَجَز، به دشمنْ حمله كرد و به خيل شهدا پيوست :

من ، جعفرم ، صاحب افتخارات‏فرزند علىِ نيك و بخشنده .
با نيزه جولان دهنده ، از حسين عليه السلام دفاع مى‏كنم‏و نيز با شمشير برّاقِ درخشنده .۴
قاتل وى را برخى هانى بن ثُبَيت‏۵ و برخى خولى بن يزيد اَصبَحى‏۶ دانسته‏اند . نام وى در «زيارت رجبيّه» آمده است .۷ در «زيارت ناحيه مقدّسه» هم مى‏خوانيم:
السَّلامُ عَلى‏ جَعفَرِ بنِ أميرِ المُؤمِنينَ ، الصّابِرِ بِنَفسِهِ مُحتَسِباً ، وَالنّائي عَنِ الأَوطانِ مُغتَرِباً ، المُستَسلِمِ لِلقِتالِ ، المُستَقدِمِ لِلنِّزالِ ، المَكثورِ بِالرِّجالِ ، لَعَنَ اللَّهُ قاتِلَهُ هانِئَ بنَ ثُبَيتٍ الحَضرَمِىَّ .
سلام بر جعفر ، پسر امير مؤمنان ؛ همان شكيبايى كه كارش را براى خدا انجام داد ، همان كه دور از وطن و غريب ، تسليمِ نبرد شد ، و پيش‏گام در نبرد بود و مغلوبِ مهاجمان گرديد ! خداوند ، قاتلش هانى بن ثُبَيت حَضرَمى را لعنت كند !۸

۱۰۲۷.المناقب ، ابن شهرآشوب : سپس برادر عباس عليه السلام ، جعفر ، به ميدان پا نهاد و اين شعر را سرود :

من ، جعفرِ صاحب بزرگوارى‏ام‏فرزند علىِ نيك و بخشنده .
آن وصىّ بلندمرتبه و حاكم‏جعفر [ طيّار ] ، مرا از داشتن عمو و دايى ، كفايت مى‏كند .
از حسين ، آن بخشنده همچون باران ، حمايت مى‏كنم .
خولى اَصبَحى ، به او تيرى زد كه به شَقيقه يا چشمش خورد [ و او را كُشت ] .۹

1.لباب الأنساب : ج ۱ ص ۳۹۸. نيز، ر . ك : همين شهادت‏نامه : ج ۲ ص ۱۸۴ ح ۱۰۳۰ .

2.شرح الأخبار : ج ۳ ص ۱۹۴ .

3.المجدىّ : ص ۱۵ .

4.ر . ك : ص ۱۸۴ ح ۱۰۲۸ .

5.تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۴۹ ، الأخبار الطوال : ص ۲۵۷ .

6.در لباب الأنساب (ج ۱ ص ۳۹۸) ، قاتل او «شمر بن ذى الجوشن» گفته شده است . نيز ، ر . ك : همين شهادت‏نامه : ج ۲ ص ۱۸۵ ح ۱۰۳۰ .

7.ر . ك : دانش‏نامه امام حسين عليه السلام : ج ۱۲ ص ۱۱۶ ح ۳۲۰۸ (زيارت امام عليه السلام در اوّل رجب) .

8.ر . ك : ص ۹۱۱ ح ۲۱۱۰ (زيارت دوم، به روايت الإقبال) .

9.ثُمَّ بَرَزَ أخوهُ جَعفَرٌ مُنشِئاً: إنّي أنَا جَعفَرٌ ذُو المَعالي‏ اِبنُ عَلِيِّ الخَيرِ ذُو النَّوالِ‏ذاكَ الوَصِيُّ ذُو السَّنا والوالي‏ حَسبي بِعَمّي جَعفَرٍ وَالخالِ‏أحمي حُسَيناً ذَا النَّدَى المِفضالِ‏ رَماهُ خَولِيٌّ الأَصبَحِيُّ، فَأَصابَ شَقيقَتَهُ أو عَينَهُ (المناقب ، ابن شهرآشوب: ج ۴ ص ۱۰۷، بحار الأنوار: ج ۴۵ ص ۳۸) .


شهادت‌نامه امام حسين عليه السلام 2
182

(بزرگِ چادرنشينان) ، پسر عُبَيد بن حارث ، همان [حارثِ ]مُقاعِس ، بوده است و مادر او (مادر عُمَيره) ، عَناق ، دختر عِصام بن سِنان بن خالد بن مِنقَر بوده است و مادر او (مادر عَناق) ، دختر سُفيان بن خالد بن عُبَيد بن مُقاعِس بن عمرو بن كعب بن سعد بن زيد مناة بن تميم ، بوده است . شاعر ، اين شعر را براى سَلْم [ از نياكان ابو بكر بن على عليه السلام ]گفته است :

برخى ، خود را بزرگ مى‏شِمُرند ، ولى بزرگ نيستند .بزرگِ خجسته ، سَلْم بن جَندَل است .
از امام باقر عليه السلام - در سندى كه پيش‏تر گذشت - ، نقل شده است كه مردى از قبيله هَمْدان ، او را كُشت . مدائنى نيز آورده است كه او را در جوى آبى ، كشته يافتند و معلوم نشد كه چه كسى او را كُشته است .۱

۱۰۲۶.الإرشاد- در يادكردِ فرزندان امير مؤمنان عليه السلام -: محمّد اصغر - كه كُنيه‏اش ابو بكر بود - و عبيد اللَّه ، كه با برادرشان حسين عليه السلام در كربلا ، شهيد شدند . مادر آنها ، ليلا ، دختر مسعود دارِمى بود .۲

5/ 2

جعفر بن على‏

جعفر بن على‏۳ ،۴ آخرين برادر تنىِ عبّاس عليه السلام بود كه در كربلا ، به شهادت رسيد . بيشتر منابع ،

1.أبو بَكرِ بنُ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام لَم يُعرَفِ اسمُهُ، واُمُّهُ لَيلى‏ بِنتُ مَسعودِ بنِ خالِدِ بنِ مالِكِ بنِ رِبعِيِّ بنِ سَلمِ بنِ جَندَلِ بنِ نَهشَلِ بنِ دارِمِ بنِ مالِكِ بنِ حَنظَلَةَ بنِ زَيدِ مناةَ بنِ تَميمٍ . واُمُّ لَيلى‏ بِنتُ مَسعودٍ عُمَيرَةُ بِنتُ قَيسِ بنِ عاصِمِ بنِ سِنانِ بنِ خالِدِ بنِ مِنقَرِ - سَيِّدِ أهلِ الوَبَرِ - بنِ عُبَيدِ بنِ الحارِثِ وهُوَ مُقاعِسٌ، واُمُّها عَناقُ بِنتُ عِصامِ بنِ سِنانِ بنِ خالِدِ بنِ مِنقَرٍ، واُمُّها بِنتُ أعبَدَ بنِ أسعَدَ بنِ مِنقَرٍ، واُمُّها بِنتُ سُفيانَ بنِ خالِدِ بنِ عُبَيدِ بنِ مُقاعِسِ بنِ عَمرِو بنِ كَعبِ بنِ سَعدِ بنِ زَيدِ مَناةَ بنِ تَميمٍ . ولِسَلمٍ يَقولُ الشّاعِرُ : تَسَوَّدَ أقوامٌ ولَيسوا بِسادَةٍ بَلِ السَّيِّدُ المَيمونُ سَلمُ بنُ جَندَلِ‏ ذَكَرَ أبو جَعفَرٍ مُحَمَّدُ بنُ عَلِيِّ بنِ الحُسَينِ وفِي الإِسنادِ الَّذي تَقَدَّمَ: أنَّ رَجُلاً مِن هَمدانَ قَتَلَهُ . وذَكَرَ المَدائِنِيُّ أنَّهُ وُجِدَ في ساقِيَةٍ مَقتولاً، لا يُدرى‏ مَن قَتَلَهُ (مقاتل الطالبيّين: ص ۹۱، الطبقات الكبرى / الطبقة الخامسة من الصحابة: ج ۱ ص ۴۷۶) .

2.مُحَمَّدٌ الأَصغَرُ - المُكَنّى‏ بِأَبي بَكرٍ - وعُبَيدُ اللَّهِ، الشَّهيدانِ مَعَ أخيهِمَا الحُسَينِ عليه السلام بِالطَّفِّ، اُمُّهُما لَيلى‏ بِنتُ مَسعودٍ الدّارِمِيَّةُ (الإرشاد : ج ۱ ص ۳۵۴، العمدة : ص ۳۰) .

3.رجال الطوسى : ص ۹۹ ، الاختصاص : ص ۸۲ .

4.در الطبقات الكبرى (ج ۳ ص ۲۰) و أنساب الأشراف (ج ۲ ص ۴۱۳) ، «جعفر اكبر» و در المجدىّ (ص ۱۵) ، كنيه او «ابو عبد اللَّه» آمده است .

تعداد بازدید : 132312
صفحه از 992
پرینت  ارسال به