195
شهادت‌نامه امام حسين عليه السلام 2

سركشى و ستم و تجاوز ، كُشتند» .
آن گاه فرمود : «خداوند ، عبّاس را رحمت كند ! بى هيچ ترديدى ، ايثار كرد و آزمايش [ نيكويى ] شد و خود را فداىِ برادرش كرد تا آن كه دستانش قطع شد و خداوند عزّوجلّ به جاى آنها ، دو بال برايش قرار داد كه با آنها ، همراه فرشتگان در بهشت ، پرواز مى‏كند ، همان گونه كه براى جعفر بن ابى طالب ، قرار داد .
عبّاس عليه السلام ، نزد خداوند - تبارك و تعالى - منزلتى دارد كه همه شهيدان در روز قيامت ، به آن ، رَشك مى‏برند» .۱

۱۰۴۱.سِرُّ السلسلة العلويّة- به نقل از مُفَضَّل بن عمر -: [امام‏] صادق عليه السلام فرمود : عمويمان عبّاس عليه السلام ، تيزبين بود و ايمانى استوار داشت . همراه ابا عبد اللَّه الحسين عليه السلام ، جهاد كرد و نيكو از آزمايش به در آمد و به شهادت رسيد و وارث برادران مادرى‏اش شد و پسرش عبيد اللَّه بن عبّاس ، [آنها را] از او ارث بُرد . عبّاس عليه السلام ، به هنگام شهادت ، سى و چهار ساله بود .۲

۱۰۴۲.إعلام الورى : كنيه عبّاس عليه السلام ، ابو قِربَه (صاحب مَشك) بود ؛ زيرا براى برادرش [ حسين عليه السلام ]آب آورد . به او سقّا (آب‏آور) نيز گفته‏اند . او به هنگام شهادت ، 34 ساله بود

1.نَظَرَ سَيِّدُ العابِدينَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام إلى‏ عُبَيدِ اللَّهِ بنِ العَبّاسِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ، فَاستَعبَرَ ثُمَّ قالَ: ما مِن يَومٍ أشَدَّ عَلى‏ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله مِن يَومِ اُحُدٍ، قُتِلَ فيهِ عَمُّهُ حَمزَةُ بنُ عَبدِ المُطَّلِبِ أسدُ اللَّهِ وأسَدُ رَسولِهِ، وبَعدَهُ يَومَ مُؤتَةَ، قُتِلَ فيهِ ابنُ عَمِّهِ جَعفَرُ بنُ أبي طالِبٍ. ثُمَّ قالَ عليه السلام : ولا يَومَ كَيَومِ الحُسَينِ عليه السلام ، اِزدَلَفَ إلَيهِ ثَلاثونَ ألفَ رَجُلٍ يَزعُمونَ أنَّهُم مِن هذِهِ الاُمَّةِ، كُلٌّ يَتَقَرَّبُ إلَى اللَّهِ عزّوجلّ بِدَمِهِ، وهُوَ بِاللَّهِ يُذَكِّرُهُم فَلا يَتَّعِظونَ، حَتّى‏ قَتَلوهُ بَغياً وظُلماً وعُدواناً . ثُمَّ قالَ عليه السلام: رَحِمَ اللَّهُ العَبّاسَ! فَلَقَد آثَرَ وأبلى‏ وفَدى‏ أخاهُ بِنَفسِهِ حَتّى‏ قُطِعَت يَداهُ، فَأَبدَلَهُ اللَّهُ عزّوجلّ بِهِما جَناحَينِ يَطيرُ بِهِما مَعَ المَلائِكَةِ فِي الجَنَّةِ ، كَما جَعَلَ لِجَعفَرِ بنِ أبي طالِبٍ، وإنَّ لِلعَبّاسِ عِندَ اللَّهِ تَبارَكَ وتَعالى‏ مَنزِلَةً يَغبِطُهُ بِها جَميعُ الشُّهَداءِ يَومَ القِيامَةِ (الأمالى ، صدوق: ص ۵۴۷ ح ۷۳۱، الخصال: ص ۶۸ ح ۱۰۱) .

2.قالَ الصّادِقُ عليه السلام : كانَ عَمُّنَا العَبّاسُ نافِذَ البَصيرَةِ، صَلبَ الإِيمانِ، جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِ اللَّهِ الحُسَينِ عليه السلام، وأبلى‏ بَلاءً حَسَناً ، ومَضى‏ شَهيداً ، ووَرِثَ إخوَتَهُ مِن اُمِّهِ، ووَرِثَهُ ابنُهُ عُبَيدُ اللَّهِ بنُ العَبّاسِ، قالَ: اُستُشهِدَ وقَد بَلَغَ سِنُّهُ أربَعاً وثَلاثينَ سَنَةً (سرّ السلسلة العلويّة: ص ۸۹) .


شهادت‌نامه امام حسين عليه السلام 2
194

منابع معتبر ، ثبت نشده است .
نيز در تذكرة الشهدا آمده است :
بعضى ذكر كرده‏اند كه عبّاس عليه السلام ، در آن حال ، عرض كرد كه : مى‏خواهم يك بار ديگر ، نظر به صورتت نمايم ، و لكن حَرمَله ، تير بر چشم‏هاى من زده است .۱
گزارش‏هاى بسيار ديگرى نيز در باره ايشان در كتاب‏هايى مانند : معالى السبطين ،۲ شعشعة الحسينى ،۳
أسرار الشهادة ،۴ ناسخ التواريخ ،۵ عنوان الكلام ،۶ تذكرة الشهداء ،۷ سوگ‏نامه آل محمّد صلى اللَّه عليه و آله‏۸ و المنتخب طريحى‏۹ آمده است كه در كتب معتبر ، وجود ندارد .
اينك ، آنچه در منابع قابل استناد ، گزارش شده است ، در پى مى‏آيد :

۱۰۴۰.الأمالى ، صدوق- به نقل از ثابت بن ابى صفيّه -: سَرور عابدان ، على بن الحسين عليه السلام ، به عبيد اللَّه ، پسر عبّاس بن على بن ابى طالب عليه السلام نگريست و گريست . سپس فرمود : «بر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله ، هيچ روزى سخت‏تر از جنگ اُحُد نبود كه عمويش حمزة بن عبد المطّلب ، شير خدا و شير پيامبرش ، در آن كشته شد و پس از آن ، نبرد موته كه پسرعمويش جعفر بن ابى طالب ، در آن كشته شد» .
سپس فرمود : «و هيچ روزى مانند روز حسين عليه السلام (عاشورا) نيست . سى هزار مرد - كه همگى ادّعا مى‏كردند از اين امّت اند - ، به سوى او حمله بُردند و همگى ، با ريختن خون او ، قصد تقرّب به خدا را داشتند۱۰ و او ، خدا را به يادشان مى‏آورد ؛ امّا آنان ، پند نمى‏گرفتند تا آن كه او را با

1.ملّا حبيب اللَّه كاشانى در تذكرة الشهدا (ص ۲۷۲) در ذيل اين مطلب، آن را اين گونه رد مى‏كند : «بسيار ضعيف است و در كتب مشهوره، مذكور نيست» .

2.معالى السبطين : ج ۱ ص ۲۷۵ و ۲۷۰ و ۲۷۱ .

3.شعشعة الحسينى : ج ۲ ص ۱۸۴ .

4.أسرار الشهادات : ج ۲ ص ۴۰۲ و ۴۱۲ .

5.ناسخ التواريخ (تاريخ الإمام الحسين عليه السلام) : ص ۴۴۱ و ۴۳۸ .

6.عنوان الكلام : ص ۱۹۴ و ۱۶۲ و ۲۸۰ .

7.تذكرة الشهداء: ص ۲۷۰ و ۴۴۳ .

8.سوگ‏نامه آل محمّد صلى اللَّه عليه و آله : ص ۳۰۰ .

9.المنتخب ، طريحى : ص ۳۰۵ .

10.در اين فرموده كه : «همگى ، با ريختن خون او ، قصد تقرّب به خدا را داشتند» ، اشكال وجود دارد . اوّلاً ، بسيارى از افراد دشمن ، براى دنياطلبى به جنگ آمده بودند كه از جمله آنان ، فرمانده سپاه ، عمر بن سعد بود . بنا بر اين ، بعيد مى‏نمايد كه همگى به قصد قربت آمده باشند . ثانياً ، حديث مشابه ديگرى از امام زين العابدين عليه السلام در اين باره روايت شده است و بعيد نيست كه اين دو حديث ، در اصلْ يكى بوده‏اند كه اين عبارت يا مضمون ، در آن نيامده است . در آن حديث ، از زبان امام حسن عليه السلام نقل شده كه خطاب به امام حسين عليه السلام فرمود : «سى هزار مرد به سوى تو هجوم مى‏آورند كه مدّعى‏اند از امّت جدّ ما محمّد صلى اللَّه عليه و آله هستند و خود را به اسلام، منسوب مى‏كنند و براى كشتن تو گِرد مى‏آيند» (ر . ك : ج ۱ ص ۲۴۴ «بخش سوم / فصل چهارم / پيشگويى امام حسن عليه السلام در باره شهادت او») .

تعداد بازدید : 131211
صفحه از 992
پرینت  ارسال به