۱۲۰۲.تاريخ الطبرى- به نقل از ابو مِخنَف ، از امام جعفر صادق عليه السلام -: هنگامى كه حسين عليه السلام كُشته شد ، سى و سه زخمِ نيزه و سى و چهار زخم شمشير ، در او يافت شد .۱
۱۲۰۳.دلائل الإمامة : ابو عبد اللَّه امام جعفر صادق عليه السلام فرمود : «سى و سه زخمِ نيزه و چهل و چهار زخمِ شمشير ، در حسين عليه السلام ، يافت شد و بر رَداى خَز تيرهرنگ او ، بيش از صدو ده پارگى بر اثر نيزه و شمشير و تير بود» .
همچنين روايت شده [ كه فرمود ] : «صد و بيست [ زخم ، در بدن او ] يافت شد» .۲
۱۲۰۴.دعائم الإسلام- از امام زين العابدين عليه السلام -: حسين بن على عليه السلام به شهادت رسيد و بر [ تن ]او ردايى از خَز بود كه ما در آن ، چهل اثر زخم شمشير و نيزه شمرديم .۳
۱۲۰۵.الكافى- به نقل از جابر ، از امام باقر عليه السلام -: حسين بن على عليه السلام ، كشته شد و بر [ تن ]او، بالاپوش خَز تيرهرنگى بود كه شصت و سه اثر ضربه شمشير و نيزه و تير ، در آن يافتند .۴
۱۲۰۶.الحدائق الورديّة : از يكى از آنان (اهل بيت عليهم السلام ) روايت شده كه فرموده است : «از آغاز اسلام ، هيچ كس بيشتر از حسين عليه السلام ، ضربه نخورده است . صد و بيست ضربه شمشير و تير و سنگ ، در او يافت شد» .۵
۱۲۰۷.الملهوف : در پيراهن امام عليه السلام ، بيش از صد و ده اثرِ تير و شمشير و نيزه ، يافت شد .۶
1.وُجِدَ بِالحُسَينِ عليه السلام حينَ قُتِلَ ، ثَلاثٌ وثَلاثونَ طَعنَةً ، وأربَعٌ وثَلاثونَ ضَربَةً (تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۵۳ ، أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۴۰۹) .
2.قالَ أبو عَبدِ اللَّهِ جَعفَرُ بنُ مُحَمَّدٍ [الصّادِقُ] عليه السلام : وُجِدَ بِالحُسَينِ عليه السلام ثَلاثٌ وثَلاثونَ طَعنَةً ، وأربَعٌ وأربَعونَ ضَربَةً ، ووُجِدَ في جُبَّةِ خَزٍّ دَكناءَ كانَت عَلَيهِ مِئَةُ خَرقٍ وبِضعَةَ عَشَرَ خَرقاً ، ما بَينَ طَعنَةٍ وضَربَةٍ ورَميَةٍ . ورُوِيَ : مِئَةٌ وعِشرونَ (دلائل الإمامة : ص ۱۷۸ ؛ الطبقات الكبرى / الطبقة الخامسة من الصحابة : ج ۱ ص ۴۷۴ بدون نسبت دادن به اهل بيت عليهم السلام) .
3.اُصيبَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام وعَلَيهِ جُبَّةُ خَزٍّ ، حَسِبنا فيها أربَعينَ جِراحَةً ما بَينَ ضَربَةٍ وطَعنَةٍ (دعائم الإسلام : ج ۲ ص ۱۵۴ ح ۵۴۷) .
4.قُتِلَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام وعَلَيهِ جُبَّةُ خَزٍّ دَكناءُ ، فَوَجَدوا فيها ثَلاثَةً وسِتّينَ ؛ مِن بَينِ ضَربَةٍ بِالسَّيفِ ، وطَعنَةٍ بِالرُّمحِ ، أو رَميَةٍ بِالسَّهمِ (الكافى : ج ۶ ص ۴۵۲ ح ۹ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۹۴ ح ۳۶) .
5.رُوِيَ عَن بَعضِهِم أنَّهُ قالَ : لَم يُضرَب أحَدٌ فِي الإِسلامِ مُنذُ كانَ ، أكثَرَ مِن ضَربِ الحُسَينِ عليه السلام ؛ وُجِدَ بِهِ مِئَةٌ وعِشرونَ ضَربَةً بِسَيفٍ ، ورَميَةٍ ، وحَذفٍ بِحَجَرٍ (الحدائق الورديّة : ج ۱ ص ۲۱۳) .
6.وُجِدَ في قَميصِهِ مِئَةٌ وبِضعَ عَشرَةَ ، ما بَينَ رَميَةٍ وضَربَةٍ وطَعنَةٍ (الملهوف : ص ۱۷۸ ، مثير الأحزان : ص ۷۶) ، زَهرة الرياض : ص ۹۳) .
