گفت : من ، شمر بن ذى الجوشن هستم .
حسين عليه السلام فرمود : «اللَّه اكبر ! پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود : "گويى سگى سياه و سفيد را مى‏بينم كه زبان ، در خون خانواده‏ام مى‏كند و مى‏آشامد"» .
همچنين حسين عليه السلام فرمود : « [ در عالم رؤيا ] ديدم كه سگانى ، مرا گاز مى‏گيرند و در ميان آنها ، سگى سياه و سفيد ، از همه بيشتر به من حمله مى‏كند و آن ، تو بودى» .
و شمر ، پيسى داشت .
نيز از تِرمِذى نقل شده كه به [امام‏] صادق عليه السلام گفته شد : [ تحقّق ] رؤيا ، تا كِى به تأخير مى‏افتد ؟
صادق عليه السلام ، از خواب پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله ياد كرد كه پس از شصت سال ، اتّفاق افتاد .^۱

۱۲۱۱.تاريخ خليفة بن خيّاط : عهده‏دار كُشتن حسين عليه السلام ، شمر بن ذى الجوشن و فرمانده لشكر ، عمر بن سعد بن مالك بود .^۲

۱۲۱۲.مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : شمر ، از آن كس [ كه از كُشتن حسين عليه السلام ، خوددارى كرده بود ] ، خشمگين شد . خودش بر سينه حسين عليه السلام نشست و محاسن او را گرفت و تصميم به كُشتن او گرفت ... و با شمشيرش ، دوازده ضربه به او زد و سپس ، سرش را [ از تن ] جدا كرد .^۳

۱۲۱۳.الثقات ، ابن حبّان : كسى كه در آن روز (عاشورا) ، كُشتن حسين بن على بن ابى طالب عليه السلام را به عهده گرفت ، شمر بن ذى الجوشن بود .^۴

9 / 19

قاتل امام عليه السلام در گزارش‏ها

9 / 19 - 1

شِمْر

۱۲۰۸.كامل الزيارات- به نقل از شهاب بن عبدِ رَبّه ، از امام صادق عليه السلام -: هنگامى كه حسين بن على عليه السلام از عَقَبةُ البَطْن ، بالا رفت ، به ياران خويش فرمود : «من ، خود را كشته مى‏بينم» .
گفتند : چرا ، اى ابا عبد اللَّه ؟
فرمود : «به خاطر رؤيايى كه در خواب ديدم» .
پرسيدند : چه بود ؟
فرمود : «ديدم كه سگ‏هايى ، مرا گاز مى‏گيرند و بيشتر از همه ، سگى سياه و سفيد ،^۱ مرا مى‏گرفت» .^۲

۱۲۰۹.تاريخ دمشق- به نقل از محمّد بن عمرو بن حسن -: ما با حسين عليه السلام ، در كنار دو رود كربلا بوديم كه به شمر بن ذى الجوشن نگريست و فرمود : «خدا و پيامبرش ، راست گفته‏اند . پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود : "گويى به سگى سياه و سفيد مى‏نگرم كه زبانش را در خون خاندانم مى‏كند و مى‏آشامد"» .
و شمر ، پيسى داشت .^۳

۱۲۱۰.مثير الأحزان : سپس شخص ديگرى آمد و گفت : حسين ، كجاست ؟
فرمود : «من ، اين جا هستم» .
گفت : تو را به آتش [ دوزخ ] ، بشارت مى‏دهم !
امام عليه السلام فرمود : «خود را به پروردگارى مهربان و شفاعتگرى پذيرنده ، بشارت مى‏دهم ! تو كيستى ؟» .