گريست . فاطمه پرسيد : چرا مىگريى؟
گفت : دارايىِ دختر پيامبر خدا را به تاراج ببرم و نگِريم؟!
فاطمه گفت : پس آن را بگذار!
گفت : مىترسم كس ديگرى آن را بردارد!۱
۱۲۵۱.الأمالى ، صدوق- به نقل از فاطمه ، دختر امام حسين عليه السلام -: اوباش ، به خيمه ما وارد شدند . من كه دخترى خردسال بودم ، دو خلخال طلا بر پاهايم داشتم . مردى خلخالها را از پاهايم بيرون مىكشيد و مىگريست .
گفتم : چرا مىگريى ، اى دشمن خدا؟
گفت : چگونه نگِريم ، در حالى كه زيور دختر پيامبر خدا را بر مىدارم؟!
گفتم : [خُب ،] بر ندار !
گفت : مىترسم كسى جز من بيايد و آن را بردارد!
آنان آنچه را هم كه در خيمههاى بر پا شده، به چشم مىخورْد ، به تاراج بردند و حتّى روپوشهايى را كه خود را با آنها پوشانده بوديم ، از رويمان كشيدند و بردند .۲
۱۲۵۲.الردّ على المتعصّب العنيد : يكى روپوش فاطمه دختر حسين عليه السلام را گرفت و ديگرى زيورش را .۳
۱۲۵۳.الملهوف : مردم در تاراج خيمههاى خاندان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و نور چشم زهراى بتول ، بر هم پيشى جستند ، تا آن جا كه روپوش زنان را نيز از رويشان كشيدند . دختران پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله و زنان امام حسين عليه السلام از
1.اُخِذَ ثَقَلُ الحُسَينِ عليه السلام ، وأخَذَ رَجُلٌ حُلِيَّ فاطِمَةَ بِنتِ الحُسَينِ عليه السلام ، وبَكى .
فَقالَت : لِمَ تَبكي ؟ فَقالَ : أأَسلُبُ بِنتَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله ، ولا أبكي ؟
قالَت : فَدَعهُ ! قالَ : أخافُ أن يَأخُذَهُ غَيري ! (سير أعلام النبلاء : ج ۳ ص ۳۰۳ ، الطبقات الكبرى / الطبقة الخامسة من الصحابة : ج ۱ ص ۴۷۹) .
2.دَخَلَتِ الغاغَةُ عَلَينَا الفُسطاطَ ، وأنَا جارِيَةٌ صَغيرَةٌ ، وفي رِجلَيَّ خَلخالانِ مِن ذَهَبٍ ، فَجَعَلَ رَجُلٌ يَفُضُّ الخَلخالَينِ مِن رِجلَيَّ ، وهُوَ يَبكي .
فَقُلتُ : ما يُبكيكَ ، يا عَدُوَّ اللَّهِ ؟ فَقالَ : كَيفَ لا أبكي وأنَا أسلُبُ ابنَةَ رَسولِ اللَّهِ ؟
فَقُلتُ : لا تَسلُبني !
قالَ : أخافُ أن يَجيءَ غَيري فَيَأخُذَهُ !
قالَت : وَانتَهَبوا ما فِي الأَبنِيَةِ حَتّى كانوا يَنزِعونَ المَلاحِفَ عَن ظُهورِنا (الأمالى ، صدوق : ص ۲۲۸ ح ۲۴۱ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۸۲ ح ۹) .
3.أخَذَ آخَرُ مِلحَفَةَ فاطِمَةَ بِنتِ الحُسَينِ عليه السلام ، وأخَذَ آخَرُ حُلِيَّها (الردّ على المتعصّب العنيد : ص ۴۰ ، تذكرة الخواصّ : ص ۲۵۴) .
