۱۳۱۳.بُغْيَة الطلب فى تاريخ حلب- به نقل از ابراهيم نَخَعى -: هنگامى كه حسين عليه السلام كشته شد ، [همه ]كرانههاى آسمان ، قرمز شد . سپس اين گونه ماند ، تا باريد و خون باريد .۱
۱۳۱۴.المناقب ، ابن شهرآشوب- به نقل از قُرطَة بن عبيد اللَّه -: روزى آسمان در وسط روز ، بر شَمَدى سفيد ، باريد . وقتى به آن نگريستم ، ديدم خونين است . نيز شتران به دشت رفتند تا آب بنوشند . خون بود . [بعدها معلوم شد كه] آن روز ، همان روزى بوده كه حسين عليه السلام در آن كشته شد .۲
۱۳۱۵.شرح الأخبار- به نقل از حمّاد بن سَلَمه -: هنگام شهادت حسين عليه السلام ، تا چند شب ، باران خون بر مردم باريد .۳
۱۳۱۶.شرح الأخبار- به نقل از يزيد بن ابى زَنّاد -: هنگامى كه حسين - كه درودهاى خدا بر او باد - كشته شد ، من چهارده ساله بودم . ما ديديم كه آسمان ، خون مىبارد .۴
۱۳۱۷.شرح الأخبار- به نقل از اُمّ سالم -: هنگامى كه حسين بن على عليه السلام كشته شد ، آسمان باران خون باريد ، به گونهاى كه بر اثر آن ، خانهها و ديوارها قرمز شدند . اين [باران ]به بصره و كوفه و شام و خراسان نيز رسيد و شك نداشتيم كه به زودى ، عذاب، فرود مىآيد .۵
۱۳۱۸.شرح الأخبار- بهنقل از عمرو بن زياد -: چاههايمان در روز شهادت حسين عليه السلام ، پر از خون شدند.۶
۱۳۱۹.الصواعق المُحْرِقة- به نقل از ابو سعيد -: [هنگام شهادت حسين عليه السلام] هيچ سنگى از دنيا برداشته نشد ، جز آن كه در زير آن ، خون تازه بود . آسمان نيز خون باريد و اثرش تا مدّتها در لباسها باقى ماند ، تا آن كه قطع شد .۷
1.لَمّا قُتِلَ الحُسَينُ عليه السلام احمَرَّتِ السَّماءُ مِن أقطارِها ، ثُمَّ لَم تَزُل حَتّى تَقَطَّرَت ، فَقَطَرَت دَماً (بغية الطلب فى تاريخ حلب : ج ۶ ص ۲۶۳۷) .
2.مَطَرَتِ السَّماءُ يَوماً نِصفَ النَّهارِ عَلى شَملَةٍ بَيضاءَ ، فَنَظَرتُ فَإِذا هُوَ دَمٌ ، وذَهَبَتِ الإِبِلُ إلَى الوادي لِلشُّربِ ، فَإِذا هُوَ دَمٌ ، وإذا هُوَ اليَومُ الَّذي قُتِلَ فيهِ الحُسَينُ عليه السلام (المناقب ، ابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۵۴ ؛ بغية الطلب فى تاريخ حلب : ج ۶ ص ۲۶۳۶) .
3.مُطِرَ النّاسُ لَيالِيَ قُتِلَ الحُسَينُ عليه السلام دَماً (شرح الأخبار : ج ۳ ص ۱۶۶ ح ۱۱۰۰) .
4.كُنتُ ابنَ أربَعَ عَشرَةَ سَنَةً حينَ قُتِلَ الحُسَينُ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيهِ ، فَرَأَينَا السَّماءَ تَقطُرُ دَماً (شرح الأخبار : ج ۳ ص ۱۶۵ ح ۱۰۹۷) .
5.لَمّا قُتِلَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام مَطَرَتِ السَّماءُ مَطَراً كَالدَّمِ ، احمَرَّت مِنهُ البُيوتُ وَالحيطانُ ، فَبَلَغَ ذلِكَ البَصرَةَ والكوفَةَ وَالشّامَ وخُراسانَ ، حَتّى كُنّا لا نَشُكُّ أنَّهُ سَيَنزِلُ العَذابُ (شرح الأخبار : ج ۳ ص ۱۶۶ ح ۱۰۹۹ ؛ تهذيب الكمال : ج ۶ ص ۴۳۳) .
6.أصبَحَت جِبابُنا يَومَ قُتِلَ الحُسَينُ عليه السلام مَلآنَةً دَماً (شرح الأخبار : ج ۳ ص ۱۶۶ ح ۱۱۰۱) .
7.ما رُفِعَ حَجَرٌ مِنَ الدُّنيا إلّا وتَحتَهُ دَمٌ عَبيطٌ ، ولَقَد مَطَرَتِ السَّماءُ دَماً بَقِيَ أثَرُهُ فِي الثِّيابِ مُدَّةً حَتّى تَقَطَّعَت (الصواعق المحرقة : ص ۱۹۴ ، تذكرة الخواصّ : ص ۲۷۴) .
