فصل سوم : به خاكسپارى شهيدان
3 / 1
حضور پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در خاكسپارى
۱۳۷۱.الأمالى ، مفيد- به نقل از غياث بن ابراهيم ، از امام صادق عليه السلام -: روزى اُمّ سلمه گريان برخاست . به او گفته شد : براى چه مىگريى؟
گفت : فرزندم حسين ، ديشب كشته شد ؛ زيرا پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را از هنگام وفاتش تا ديشب ، در عالم رؤيا نديده بودم و ديشب ايشان را رنگْ پريده و اندوهگين ديدم . علّت را پرسيدم . فرمود : «امشب ، پيوسته قبرهايى براى حسين و يارانش - كه بر او و بر آنان درود باد - مىكندم» .۱
۱۳۷۲.الأمالى ، طوسى- به نقل از امّ سلمه -: هماكنون پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله را در عالم رؤيا، آشفته و پريشان ديدم و علّتش را پرسيدم . فرمود : «پسرم حسين و خاندانش امروز كشته شدند و آنها را به خاك سپردم و هماكنون از دفن آنها فراغت يافتهام» .۲
۱۳۷۳.الأمالى، طوسى- به نقل از امّ سلمه -: آن شب كه رسيد ، پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله را در خوابم ، غبارآلود و پريشان ديدم . اين را به ايشان گفتم و علّتش را جويا شدم . به من فرمود : «آيا نمىدانى كه من از به خاكسپارى حسين و يارانش مىآيم؟» .۳
ر . ك : ص 321 (فصل دوم / روياى امّ سلمه) .
1.أصبَحَت يَوماً اُمُّ سَلَمَةَ تَبكي ، فَقيلَ لَها : مِمَّ بُكاؤُكِ ؟
فَقالَت : لَقَد قُتِلَ ابنِيَ الحُسَينُ عليه السلام اللَّيلَةَ ، وذلِكَ أنَّني ما رَأَيتُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله مُنذُ قُبِضَ إلَّا اللَّيلَةَ ، فَرَأَيتُهُ شاحِباً كَئيباً .
قالَت : فَقُلتُ : ما لي أراكَ - يا رَسولَ اللَّهِ - شاحِباً كَئيباً ؟
قالَ : «ما زِلتُ اللَّيلَةَ أحفِرُ قُبوراً لِلحُسَينِ وأصحابِهِ عَلَيهِ وعَلَيهِمُ السَّلامُ» (الأمالى ، مفيد : ص ۳۱۹ ح ۶ ، الأمالى ، طوسى : ص ۹۰ ح ۱۴۰) .
2.رَأَيتُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله فِي المَنامِ السّاعَةَ شَعِثاً مَذعوراً ، فَسَأَلتُهُ عن شَأنِهِ ذلِكَ .
فَقالَ : «قُتِلَ ابنِيَ الحُسَينُ وأهلُ بَيتِهِ اليَومَ ، فَدَفَنتُهُم ، وَالسّاعَةَ فَرَغتُ مِن دَفنِهِم» (الأمالى ، طوسى : ص ۳۱۵ ح ۶۴۰ ، المناقب ، ابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۵۵) .
3.فَلَمّا كانَتِ اللَّيلَةُ رَأَيتُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله في مَنامي أغبَرَ أشعَثَ ، فَذَكَرتُ لَهُ ذلِكَ ، وسَأَلتُهُ عَن شَأنِهِ .
فَقالَ لي : «ألَم تَعلَمي أنَّي فَرَغتُ مِن دَفنِ الحُسَينِ وأصحابِهِ ؟» (الأمالى ، طوسى : ص ۳۱۵ ح ۶۴۰ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۲۳۱ ح ۲) .
