381
شهادت‌نامه امام حسين عليه السلام 2

4 / 2

بُرده شدن سرها به وسيله قبيله قاتل‏

۱۳۹۰.تاريخ الطبرى- به نقل از ابو مخنف -: هنگامى كه حسين بن على عليه السلام كشته شد ، سرهاى كسانى را كه از اهل بيت و پيروان و ياران او شهيد شده بودند، نزد عبيد اللَّه بن زياد آوردند .
[قبيله‏] كِنده ، سيزده سر آوردند كه رئيس آنها ، قيس بن اشعث بود . [قبيله ]هوازِن ، بيست سر آوردند كه شمر بن ذى الجوشن ، رئيس آنها بود . [قبيله‏] تميم ، هفده سر و بنى اسد ، شش سر و مَذحِج ، هفت سر و بقيّه لشكر ، هفت سر آوردند كه هفتاد سر مى‏شود .۱

۱۳۹۱.الأخبار الطوال : عمر بن سعد تا دو روز پس از شهادت حسين عليه السلام ، در كربلا ماند و سپس ميان مردم ، نداى حركت سر داد و سرها را بر سرِ نيزه‏ها آوردند ، كه هفتاد و دو سر بود .
هوازِن ، بيست و دو سر را آوردند و تميم ، هفده سر را به سركردگى حُصَين بن نُمَير ، و كِنده ، سيزده سر را به سركردگى قيس بن اشعث ، و بنى اسد ، شش سر را به سركردگى هلال اَعوَر ، و اَزْد ، پنج سر را به سركردگى عَيهَمَة بن زُهَير ، و ثقيف ، دوازده سر را به سركردگى وليد بن عمرو .۲

۱۳۹۲.الملهوف : روايت شده كه سرهاى ياران حسين عليه السلام ، هفتاد و هشت عدد بوده كه قبيله‏ها آنها را ميان

1.لَمّا قُتِلَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام جي‏ءَ بِرُؤوسِ مَن قُتِلَ مَعَهُ مِن أهلِ بَيتِهِ وشيعَتِهِ وأنصارِهِ إلى‏ عُبَيدِ اللَّهِ بنِ زِيادٍ . فَجاءَت كِندَةُ بِثَلاثَةَ عَشَرَ رَأساً ، وصاحِبُهُم قَيسُ بنُ الأَشعَثِ . وجاءَت هَوازِنُ بِعِشرينَ رَأساً ، وصاحِبُهُم شِمرُ بنُ ذِي الجَوشَنِ . وجاءَت تَميمٌ بِسَبعَةَ عَشَرَ رَأساً ، وجاءَت بَنو أسَدٍ بِسِتَّةِ أرؤُسٍ ، وجاءَت مَذحِجٌ بِسَبعَةِ أرؤُسٍ ، وجاءَ سائِرُ الجَيشِ بِسَبعَةِ أرؤُسٍ ، فَذلِكَ سَبعونَ رَأساً (تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۶۷ ، أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۴۱۲ ) .

2.أقامَ عُمَرُ بنُ سَعدٍ بِكَربَلاءَ بَعدَ مَقتَلِ الحُسَينِ عليه السلام يَومَينِ ، ثُمَّ أذَّنَ فِي النّاسِ بِالرَّحيلِ ، وحُمِلَتِ الرُّؤوسُ عَلى‏ أطرافِ الرِّماحِ ، وكانَتِ اثنَينِ وسَبعينَ رَأساً . جاءَت هَوازِنُ مِنها بِاثنَينِ وعِشرينَ رَأساً . وجاءَت تَميمٌ بِسَبعَةَ عَشَرَ رَأساً مَعَ الحُصَينِ بنِ نُمَيرٍ . وجاءَت كِندَةُ بِثَلاثَةَ عَشَرَ رَأساً مَعَ قَيسِ بنِ الأَشعَثِ . وجاءَت بَنو أسَدٍ بِسِتَّةِ رُؤوسٍ مَعَ هِلالٍ الأَعوَرِ . وجاءَتِ الأَزدُ بِخَمسَةِ رُؤوسٍ مَعَ عَيهَمَةَ بنِ زُهَيرٍ . وجاءَت ثَقيفٌ بِاثنَي عَشَرَ رَأساً مَعَ الوَليدِ بنِ عَمرٍو (الأخبار الطوال : ص ۲۵۹ ، بغية الطلب فى تاريخ حلب : ج ۶ ص ۲۶۳۰) .


شهادت‌نامه امام حسين عليه السلام 2
380

۱۳۸۸.أنساب الأشراف : عمر بن سعد ، همان روز (عاشورا) ، سر حسين عليه السلام را با خولى بن يزيدِ اصبحى (از قبيله حِميَر) و نيز حُمَيد بن مسلم ازدى ، به سوى ابن زياد فرستاد . آنان شب به سوى او رفتند و چون درِ كاخ را بسته ديدند ، خولى، آن سر را به خانه‏اش آورد و زير تَشتى در خانه‏اش گذاشت . او در خانه‏اش ، زنى به نام نوار ، دختر مالك حضرمى ، داشت كه پرسيد : چه خبر ؟
گفت : ثروت روزگار را آورده‏ام . اين ، سر حسين است كه همراه تو در خانه است !
زن گفت : واى بر تو ! مردم ، طلا و نقره مى‏آورند و تو ، سر فرزند دختر پيامبر خدا را آوردى ؟! به خدا سوگند ، هيچ گاه چيزى ، سر من و سر تو را گرد هم نمى‏آورد .۱

۱۳۸۹.مثير الأحزان : هنگامى كه حاملان سر امام حسين عليه السلام به كوفه نزديك شدند ، عبيد اللَّه بن زياد در نُخَيله (همان عبّاسيّه) بود و شامگاه ، وارد شد .
و روايت شده كه نوار ، دختر مالك ، همسر خولى بن يزيد اصبحى ، گفته است : خولى با سر حسين عليه السلام به درون خانه آمد و آن را زير تَشت گذاشت و به بسترش رفت .
گفتم : چه خبر ؟
گفت : ثروت روزگار را برايت آورده‏ام ؛ سر حسين را !
گفتم : واى بر تو! مردم ، طلا و نقره آورده‏اند و تو ، سر حسين ، فرزند پيامبر خدا را آوردى ؟! به خدا سوگند ، هيچ‏گاه چيزى ، سر من و سر تو را گرد هم نمى‏آورد .
آن گاه از بسترم بيرون پريدم و نزد تَشت نشستم . به خدا سوگند ، همواره به ستون نورى كه از آسمان تا آن تَشت بود ، مى‏نگريستم و پرندگانى سپيد ديدم كه گرد آن ، بال مى‏زدند .۲

1.بَعَثَ عُمَرُ بِرَأسِ الحُسَينِ عليه السلام مِن يَومِهِ مَعَ خَولِيِّ بنِ يَزيدَ الأَصبَحِيِّ مِن حِميَرَ ، وحُمَيدِ بنِ مُسلِمٍ الأَزدِيِّ إلَى ابنِ زِيادٍ ، فَأَقبَلا بِهِ لَيلاً ، فَوَجَدا بابَ القَصرِ مُغلَقاً ، فَأَتى‏ خَولِيٌّ بِهِ مَنزِلَهُ ، فَوَضَعَهُ تَحتَ إجّانَةٍ في مَنزِلِهِ ، وكانَ في مَنزِلِهِ امرَأَةٌ يُقالُ لَهَا النَّوارُ بِنتُ مالِكٍ الحَضرَمِيِّ ، فَقالَت لَهُ : مَا الخَبَرُ ؟ قالَ : جِئتُ بِغِنَى الدَّهرِ ، هذا رَأسُ الحُسَينِ مَعَكِ فِي الدّارِ !! فَقالَت : وَيلَكَ! جاءَ النّاسُ بِالفِضَّةِ وَالذَّهَبِ ، وجِئتَ بِرَأسِ ابنِ بِنتِ رَسولِ اللَّهِ !! وَاللَّهِ ، لا يَجمَعُ رَأسي ورَأسَكَ شَي‏ءٌ أبَداً (أنساب الأشراف : ج ۲ ص ۴۱۱) .

2.لَمّا قارَبوا [أي حَمَلَةُ رَأسِ الحُسَينِ عليه السلام‏] الكوفَةَ كانَ عُبَيدُ اللَّهِ بنُ زِيادٍ بِالنُّخَيلَةِ - وهِيَ العَبّاسِيَّةُ - ودَخَلَ لَيلاً . ورُوِّيتُ : أنَّ النَّوارَ ابنَةَ مالِكٍ زَوجَةَ خَولِيِّ بنِ يَزيدَ الأَصبَحِيِّ ، قالَت : أقبَلَ خَولِيٌّ بِرَأسِ الحُسَينِ عليه السلام ، فَدَخَلَ البَيتَ ، فَوَضَعَهُ تَحتَ إجّانَةٍ ، وأوى‏ إلى‏ فِراشِهِ . فَقُلتُ : مَا الخَبَرُ ؟ قالَ : جِئتُكِ بِغَناءِ الدَّهرِ ، بِرَأسِ الحُسَينِ!! قُلتُ : وَيحَكَ! جاءَ النّاسُ بِالذَّهَبِ وَالفِضَّةِ ، وجِئتَ بِرَأسِ الحُسَينِ بنِ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله !! وَاللَّهِ ، لا جَمَعَ رَأسي ورَأسَكَ شَي‏ءٌ أبَداً ، ووَثَبتُ مِن فِراشي ، وقَعَدتُ عِندَ الإِجّانَةِ ، فَوَاللَّهِ ، ما زِلتُ أنظُرُ إلى‏ نورٍ مِثلَ العَمودِ يَسطَعُ مِنَ السَّماءِ إلَى الإِجّانَةِ ، ورَأَيتُ طُيوراً بيضاً تُرَفرِفُ حَولَها (مثير الأحزان : ص ۸۵. نيز، ر.ك: جواهر المطالب : ج ۲ ص ۲۹۰) .

تعداد بازدید : 132534
صفحه از 992
پرینت  ارسال به