۱۴۵۵.عجائب المخلوقات : روز اوّل صفر ، عيد اُمَويان است . در آن روز ، سر حسين عليه السلام را به دمشق ، وارد كردند و روز بيستم اين ماه ، سر حسين عليه السلام را به كنار پيكرش باز گرداندند .^۱

4 / 12 - 3

دمشق‏

۱۴۵۶.أنساب الأشراف- به نقل از كَلْبى -: يزيد ، سر حسين عليه السلام را به مدينه فرستاد و آن را بر چوبى نصب كردند . سپس به دمشق ، باز گردانده شد و آن را در باغچه‏اى دفن كردند . نيز گفته مى‏شود كه آن را در كاخ سلطنتى دفن كردند و در قبرستان هم گفته‏اند .^۲

۱۴۵۷.أنساب الأشراف : سر حسين عليه السلام در بوستانى در دمشق به خاك سپرده شد . حال ، يا بوستانِ كاخ [سلطنتى‏] بوده است و يا بوستانى ديگر .
همچنين گروهى گفته‏اند : در كاخ [سلطنتى‏] به خاك سپرده شد . برايش جايى را كَنْدند و عميق كردند .^۳

۱۴۵۸.ربيع الأبرار : قبر حسين بن على عليه السلام در كربلاست و سرش در شام در مسجد دمشق ، بر سرِ يك استوانه .^۴

۱۴۵۹.تاريخ دمشق- در باره ابو كَرْب -: ابو اُميّه كَلاعى حكايت كرد كه او (ابو كَرْب) در زمره تاراج كنندگان خزانه‏هاى وليد بن يزيد در دمشق بود . . . .
او (ابو كرب) گفت : من ميان كسانى بودم كه به قصد كشتن وليد بن يزيد بن عبد الملك به درون رفتند . نيز من از كسانى بودم كه خزانه‏هاى او را در دمشق ، تاراج كردند . به يكى از خزانه‏هايش رفتم و دُرجى (صندوقچه‏اى) در بالا نهاده شده را ديدم . آن را برداشتم و گفتم : اين ،

4 / 12 - 2

كربلا

۱۴۵۲.الأمالى ، صدوق- به نقل از فاطمه دختر امام على عليه السلام -: يزيد - كه خدا ، لعنتش كند - فرمان داد تا زنان خاندان حسين عليه السلام را با على بن الحسين (زين العابدين) عليه السلام در بازداشتگاهى زندانى كنند كه آنان را از گرما و سرما نگاه نمى‏داشت ، تا آن جا كه صورتشان پوست انداخت و در بيت المقدّس ، سنگى را از روى زمين بر نداشتند ، جز آن كه زير آن ، خون تازه‏اى يافتند و مردم ، آفتاب را بر ديوارهاى خود ، مانند مَلحَفه‏هاى زعفرانى ، سرخ‏رنگ ديدند ، تا آن كه على بن الحسين عليه السلام همراه زنان ، [از شام ]بيرون آمد و سر حسين عليه السلام را به كربلا باز گرداند .^۱

۱۴۵۳.الملهوف : در باره سر حسين عليه السلام ، روايت شده كه باز گردانده شدو در كربلا به همراه پيكر شريفش - كه درودهاى خدا بر او باد - دفن گرديد و عمل فرقه شيعه [در زيارت كربلا ]هم مطابق همين ديدگاهِ مورد اشاره است .^۲

۱۴۵۴.ترجمه «الفتوح»، مستوفى هروى: آن گاه [يزيد]، اسباب سفر على بن حسين عليه السلام و ساير اهل بيت را تدارك ديده، سرهاى شهدا را بديشان سپرد و نعمان بن بشير الأنصارى را با سى سوار به همراهى آن طايفه واجب التعظيم، مأمور گردانيد. على بن حسين عليه السلام با خواهران و عَمّات و ساير اَقربا، متوجّه مدينه طيّبه گشته، در بيستم شهر صفر، سر مبارك امير المؤمنين حسين عليه السلام و ساير شهدا را به اَبدان ايشان ملحق ساخته، از آن جا به سر تربت مقدّس جدّ بزگوار خويش شتافته، رحل اقامت انداخت .^۳