طفل شيرخوار امام حسين عليه السلام را در آغوش پدر به شهادت رساند۱ . وى قاتل عبد اللَّه بن حسن نيز معرفى شده است۲ . او همچنين در شهادت عباس بن على عليه السلام نقش داشت۳ و حامل سر ايشان به كوفه بود۴
.
حرمله، بر اثر جنايتهايش به عقوبت دنيوى دچار شد و در پايان عمر نيز در قيام مختار، دستگير شد . به فرمان مختار ، دست و پاى او را قطع كردند و سپس، او را در آتش سوازندند .۵
۱۸۵۱.المزار الكبير- در «زيارت ناحيه» -: سلام بر عبد اللَّه بن حسين، كودك شيرخوار و هدفِ تيرْ قرار گرفته، و به خون تپيده، و خونش به آسمانْ پرتاب شده، و سرِ بريده شده با تير در دامن پدرش ! خدا لعنت كند تيرانداز به او، حرملة بن كاهل اسدى و همراهانش را!۶
۱۸۵۲.الأمالى ، طوسى- به نقل از مِنهال بن عمرو -: وقتى از مكّه بر مىگشتم، بر امام زين العابدين عليه السلام وارد شدم . به من فرمود: «اى مِنهال ! حرملة بن كاهل اسدى ، چه مىكند؟» .
گفتم : او در كوفه زنده بود كه من آمدم.
امام عليه السلام دستانش را كامل بالا آورد و فرمود : «خداوندا ! داغىِ آهن را بر او بچشان. خداوندا ! داغىِ آهن را بر او بچشان. خداوندا ! داغىِ آتش را بر او بچشان» .
به كوفه آمدم . مختار ، پيروز شد و امور را به دست گرفت، و او دوست من بود. من چند روزى در خانهام بودم تا اين كه رفت و آمدِ مردم ، تمام شد . سوار بر مركب شدم و به سوى مختار رفتم . او را در بيرون خانهاش ديدم.
گفت: اى منهال ! در دوران حكومت ما، پيش ما نيامدى و براى آن، به ما شادباش نگفتى و در آن با ما همكارى نكردى؟
به او اطّلاع دادم كه در مكّه بودم و اكنون آمدهام . با او قدم زديم و حرف زديم تا به كِناس (محلّه بنى اسد) رسيديم . مختار ايستاد، گويى كه در انتظار چيزى است. جاى حرملة بن كاهله ، به مختار ، اطّلاع داده شده بود و او كسى را در پى حرمله فرستاده بود. مدّتى نگذشت كه گروهى
1.ر . ك : ص ۱۶۸ (كودك خردسال).
2.ر . ك : ص ۲۲۳ (عبد اللَّه بن حسن).
3.أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۴۰۷. نيز، ر . ك : همين شهادتنامه: ج ۲ ص ۱۹۰ (عبّاس بن على عليه السلام) .
4.ر . ك : ص ۲۰۶ ح ۱۰۵۹ .
5.ذوب النّضار : ص ۱۲۱. نيز، ر . ك : همين شهادتنامه: ج ۲ ح ۱۸۵۲.
6.السَّلامُ عَلى عَبدِ اللَّهِ بنِ الحُسَينِ عليه السلام ، الطِّفلِ الرَّضيعِ، وَالمَرمِيِّ الصَّريعِ ، المُتَشَحِّطِ دَماً ، المُصَعَّدِ دَمُهُ فِي السَّماءِ ، المَذبوحِ بِالسَّهمِ في حِجرِ أبيهِ ، لَعَنَ اللَّهُ رامِيَهُ حَرمَلَةَ بنَ كاهِلٍ الأَسَدِيِّ وذَويهِ (المزار الكبير : ص ۴۸۸ ، الإقبال : ج ۳ ص ۷۴) .