خُشكاره بَجَلى را لعنت كند !
سلام بر سعد بن عبد اللَّه حَنَفى‏^۱ كه حسين عليه السلام به او اجازه بازگشت داد ؛ امّا او گفت : نه ! به خدا سوگند ، ما تو را رها نمى‏كنيم تا خداوند بداند كه ما در غياب پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله ، حرمت او را پاس داشته و تو را حفظ كرده‏ايم . به خدا سوگند ، اگر مى‏دانستم كه كشته مى‏شوم و زنده مى‏شوم و آن گاه ، سوزانده مى‏شوم و خاكسترم را به باد مى‏دهند و اين را هفتاد مرتبه با من مى‏كنند ، باز از تو جدا نمى‏شدم تا مرگم را پيشِ روى تو ببينم . پس چگونه اين كار را نكنم ، در حالى كه فقط يك مرگ است و يك كشته شدن و پس از آن ، كرامت جاويدِ بى‏پايان ؟!
بى‏ترديد ، تو مرگت را ديدى و براى امامت از خود گذشتگى كردى و كرامت خدا را در سراى ماندن ، ديدى . خداوند ، ما را با شما ، جزو شهيدان ، محشور كند و همراهى با شما را در بالاترين درجه قرب به خدا ، روزى‏مان سازد !
سلام بر بِشر بن عمر حَضرَمى‏^۲ ! خداوند ، گفته‏ات به حسين عليه السلام را سپاس گزارد كه چون به تو اجازه بازگشت داد ، گفتى : درندگان ، مرا زنده زنده بخورند ، اگر از تو جدا شوم و از قافله‏ها حال تو را بپرسم و تو را با كمىِ ياورانت ، وا گذارم ! اين ، هرگز نمى‏شود .
سلام بر يزيد بن حُصَين‏^۳ هَمْدانىِ مِشرَقىِ قارى ؛ كشته و بر خاك افتاده به شمشير مَشرَفى !
سلام بر عمر بن ابى كعب انصارى !^۴
سلام بر نَعيم بن عَجلان انصارى !
سلام بر زُهَير بن قَين بَجَلى كه چون حسين عليه السلام ، به او اجازه بازگشت داد ، گفت : نه ! به خدا سوگند ، اين هرگز نمى‏شود ! فرزند پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله را در دست دشمنان اسير ، وا گذارم و خود را نجات دهم ؟! خداوند ، هيچ گاه اين روز را برايم پيش نياورد !
سلام بر عمرو بن قَرَظه انصارى !^۵
سلام بر حبيب بن مُظاهر اسدى !
سلام بر حرّ بن يزيد رياحى !
سلام بر عبد اللَّه بن عُمَير كلبى !^۶

اللَّه بن قُطبه نَبْهانى را لعنت كند !
سلام بر محمّد بن عبد اللَّه بن جعفر ، حاضر شده [ در كربلا ] به جاى پدر و [ به ميدان آمده ]در پى برادرش و حفظ كننده او با پيكرش ! خداوند ، قاتلش عامر بن نَهشَل تميمى را لعنت كند !
سلام بر جعفر بن عقيل ! خداوند ، قاتل و تيرانداز به او ، بِشْر بن خَوط هَمْدانى را لعنت كند !
سلام بر عبد الرحمان بن عقيل ! خداوند ، قاتل و تيرانداز به او ، عمر بن خالد بن اسد جُهَنى را لعنت كند !
سلام بر كُشته شده ، پسر كُشته شده ، عبد اللَّه بن مسلم بن عقيل ! خداوند ، قاتلش عامر بن صعصعه (و گفته شده : اسد بن مالك) را لعنت كند !
سلام بر عبيد اللَّه‏^۱ بن مسلم بن عقيل ! خداوند ، قاتل و تيرانداز به او ، عمرو بن صَبيح صَيداوى را لعنت كند !
سلام بر محمّد بن ابى سعيد بن عقيل ! خداوند ، قاتلش لَقيط بن ناشِر جُهَنى را لعنت كند !
سلام بر سليمان ، غلامِ حسين پسر امير مؤمنان ! خداوند ، قاتلش سليمان بن عوف حَضرَمى را لعنت كند !
سلام بر قارِب ، غلامِ حسين بن على !
سلام بر مُنجِح ، غلامِ حسين بن على !
سلام بر مسلم بن عَوسَجه اسدى ! آن كه چون حسين عليه السلام به او اجازه بازگشت داد ، گفت : آيا ما ، تو را رها كنيم ؟ آن گاه در پيشگاه خدا ، چه عذرى در اداى حقّ تو خواهيم داشت ؟ ! نه . به خدا سوگند ، تا آن كه اين نيزه‏ام را در سينه‏هاى آنان بشكنم و تا قبضه اين شمشير در دستم است ، آنان را با شمشير مى‏زنم ، و از تو جدا نمى‏شوم ، و اگر سلاح نداشتم تا با آنان بجنگم ، به آنان سنگ پرتاب مى‏كنم و از تو جدا نمى‏شوم تا با تو بميرم .
تو ، نخستين كسى بودى كه جان خود را تقديم كرد و نخستين شهيدى بودى كه به ديدار خدا رسيد و پيمانه عمرش به پايان رسيد . سوگند به خداى كعبه ، رستگار شدى ! خداوند ، قرار گرفتن تو پيش روىِ امامت و از خود گذشتگى‏ات را براى او سپاس نهاد ، آن گاه كه حسين عليه السلام به سوى تو - كه بر زمين افتاده بودى - ، آمد و فرمود : «خدايت رحمت كند ، اى مسلم بن عوسجه !» و تلاوت كرد : ( برخى از آنان ، پيمانه عمرشان را به سر رساندند و برخى ، به انتظار [ شهادت ]نشسته ، [ پيمان خود را ]هرگز تغيير ندادند )^۲ . خداوند ، همدستان در قتل تو : عبد اللَّه ضَبابى و عبد اللَّه بن