۱۱۰۰.مقاتل الطالبيّين : جعفر بن عقيل بن ابى طالب - كه مادرش امّ ثَغَر ، دختر عامر ، دختر هَصّان عامِرى از بنى كِلاب بود - ، به دست عُروة بن عبد اللَّه خَثعَمى ، به شهادت رسيد ... . نيز گفته شده : مادرش ، خَوصا ، دختر ثَغِريّه است .^۱

۱۱۰۱.تاريخ الطبرى- به نقل از هشام -: جعفر بن عقيل بن ابى طالب - كه مادرش ، اُمّ البنين ، دختر شَقِر بن هَضاب بود - ، به دست بِشر بن حَوط هَمْدانى ، كشته شد .^۲

۱۱۰۲.تاريخ الطبرى- به نقل از حُمَيد بن مُسلم اَزْدى -: عبد اللَّه بن عَزره خَثعَمى ، جعفر بن عقيل بن ابى طالب را با تير زد و كُشت .^۳

8 / 3

عبد الرحمان بن عقيل‏

عبد الرحمان بن عقيل نيز داماد امام على عليه السلام بوده‏^۴ و همسرش خديجه نام داشته است .^۵ طول قامت وى به گونه‏اى بود كه به گفته لباب الأنساب ، «نيزه خانواده عقيل» ، ناميده مى‏شد .^۶ وى هنگام شهادت ، 35 ساله بوده است .^۷
نام او در زيارت‏هاى «ناحيه» و «رجبيّه» آمده است .^۸ در «زيارت ناحيه مقدّسه»، در باره وى مى‏خوانيم :

گزارش كرده ، جعفر در هنگام شهادت ، 23 ساله بوده است .^۱
نام او در زيارت‏هاى «ناحيه» و «رجبيّه»^۲ آمده است . در زيارت «ناحيه مقدّسه»، در باره وى مى‏خوانيم :
السَّلامُ عَلى‏ جَعفَرِ بنِ عَقيلٍ ، لَعَنَ اللَّهُ قاتِلَهُ وَ رامِيَهُ بِشرَ بنَ خَوطٍ الهَمدانِيَّ .
سلام بر جعفر بن عقيل ! خدا ، قاتل او را و بِشْر بن بن خَوط هَمْدانى را - كه به او تير زد - ، لعنت كند !^۳

۱۰۹۸.الفتوح : پس از عبد اللَّه بن مُسلم ، جعفر بن عقيل بن ابى طالب ، به ميدان آمد ، در حالى كه مى‏خواند :

من ، جوان اَبطَحى ( مكّى ) و از نسل طالبم‏از خاندان هاشم و غالِب‏
و ما بى گمان ، سَرور بزرگان هستيم‏اين ، حسين است ، سَرور پاكيزگان!
سپس حمله بُرد و جنگيد تا كشته شد . خداوند ، رحمتش كند !^۴

۱۰۹۹.المناقب ، ابن شهرآشوب : سپس جعفر بن عقيل ، به ميدان آمد ، در حالى كه مى‏گفت :

من ، جوان اَبطَحى ( مكّى ) و از نسل طالبم‏از خاندان هاشم و غالب .
و ما بى گمان ، سَرور بزرگان هستيم‏و اين ، حسين است ، سَرور پاكيزگان !
آن گاه ، دو نفر و بنا به قولى ، پانزده جنگجو را كُشت . سپس بِشر بن سَوط هَمْدانى ، او را كُشت .^۵