249
شهادت‌نامه امام حسين عليه السلام 2

۱۱۳۰.مثير الأحزان- به نقل از حُمَيد بن مسلم -: هنگامى كه حسين عليه السلام ديد كه از خاندان و يارانش ، جز اندكى باقى نمانده است ، برخاست و ندا داد : «آيا كسى مدافع حرم پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله هست ؟ آيا يكتاپرستى هست ؟ آيا فريادرسى هست ؟ آيا ياورى هست ؟» .
مردم با صداى بلند ، گريه كردند .۱

۱۱۳۱.مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : آن گاه حسين عليه السلام ، به چپ و راستش نگريست و هيچ مردى را نديد . على بن الحسين ، زين العابدين عليه السلام - كه سنّش از على [ اكبر ]شهيد ، كمتر و بيمار بود و نسل خاندان محمّد عليهم السلام از طريق او استمرار يافت - ، بيرون آمد ؛ ولى نمى‏توانست شمشيرش را حمل كند و اُمّ كلثوم ، پشت سرِ او فرياد مى‏زد : اى پسر عزيزم ! باز گرد .
على گفت : اى عمّه ! بگذار پيش روىِ فرزند پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بجنگم .
حسين عليه السلام فرمود : «اى امّ كلثوم ! او را بگير و باز گردان تا زمين ، از فرزندان خاندان محمّد صلى اللَّه عليه و آله ، تهى نمانَد» .۲

9 / 6

نبرد انفرادى امام عليه السلام با دشمنانش‏

۱۱۳۲.الإرشاد : هنگامى كه جز سه تن از ياران حسين عليه السلام باقى نماندند ، امام عليه السلام به دشمن ، حمله بُرد و آنان را از خود ، دور مى‏كرد و آن سه تن ، از او حفاظت مى‏كردند تا آن كه آنان نيز كشته شدند . امام عليه السلام كه از زخم‏هاى تن و سرش ، سنگين شده و تنها مانده بود ، آنان را با شمشير مى‏زد و آنها ، از چپ و راستِ او مى‏گريختند .
حُمَيد بن مسلم مى‏گويد : به خدا سوگند ، آن وقت شكست‏خورده‏اى را نديده بودم كه فرزندان و خاندان و يارانش كشته شده باشند ، امّا اين گونه استوار و پُردل و جسور مانده باشد .

1.فَلَمّا رَأَى الحُسَينُ عليه السلام أنَّهُ لَم يَبقَ مِن عَشيرَتِهِ وأصحابِهِ إلَّا القَليلُ ، فَقامَ ونادى‏ : هَل مِن ذابٍّ عَن حَرَمِ رَسولِ اللَّهِ ؟ هَل مِن مُوَحِّدٍ ؟ هَل مِن مُغيثٍ ؟ هَل مِن مُعينٍ ؟ فَضَجَّ النّاسُ بِالبُكاءِ (مثير الأحزان : ص ۷۰) .

2.ثُمَّ التَفَتَ الحُسَينُ عليه السلام عَن يَمينِهِ وشِمالِهِ ، فَلَم يَرَ أحَداً مِنَ الرِّجالِ، فَخَرَجَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام ، وهُوَ زَينُ العابِدينَ عليه السلام وهُوَ أصغَرُ مِن أخيهِ عَلِيٍّ القَتيلِ - وكانَ مَريضاً ، وهُوَ الَّذي نَسلُ آلِ مُحَمَّدٍ عليهم السلام ، فَكانَ لا يَقدِرُ عَلى‏ حَملِ سَيفِهِ ، واُمُّ كُلثومٍ تُنادي خَلفَهُ : يا بُنَيَّ ارجِع! فَقالَ : يا عَمَّتاه ، ذَريني اُقاتِل بَينَ يَدَيِ ابنِ رَسولِ اللَّهِ ، فَقالَ الحُسَينُ عليه السلام : يا اُمَّ كُلثومٍ ، خُذيهِ ورُدّيهِ ، لِئَلّا تَبقى‏ الأَرضُ خالِيَةً مِن نَسلِ آلِ مُحَمَّدٍ صلى اللَّه عليه و آله (مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : ج ۲ ص ۳۲ ؛ بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۴۶) .

شهادت‌نامه امام حسين عليه السلام 2
248

۱۱۲۷.الغيبة ، نعمانى- به نقل از ابان بن تَغلِب ، از امام صادق عليه السلام ، در باره نزول فرشتگان -: چهار هزار فرشته نشاندار - كه با پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بودند - و سيصد و سيزده فرشته‏اى كه در جنگ بدر با پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بودند و نيز چهار هزار فرشته ديگر ، با آنان به آسمانْ عروج كردند تا اجازه بگيرند كه همراه حسين بن على عليه السلام بجنگند ؛ امّا چون باز گشتند ، حسين عليه السلام به شهادت رسيده بود و آنان ، پريشان و غبارآلوده ، تا روز قيامتْ نزد قبر حسين عليه السلام ، مى‏گِريند و همگى آنان ، انتظار قيام قائم عليه السلام را مى‏كِشند .۱

۱۱۲۸.عيون أخبار الرضا عليه السلام- به نقل از رَيّان بن شَبيب ، از امام رضا عليه السلام -: چهار هزار فرشته ، براى يارى [ حسين عليه السلام ]به زمين ، فرود آمدند ؛ امّا اجازه نيافتند .۲ از اين رو ، پريشان و غبارآلوده ، تا قيام قائم عليه السلام نزد قبرش جاى دارند و[به گاه قيام‏] جزو ياران قائم عليه السلام هستند و شعارشان ، اين است : «اى خونخواهان حسين !» .۳

9 / 5

آخرين يارى‏خواهى امام عليه السلام براى اِتمام حجّت‏

۱۱۲۹.الملهوف : هنگامى كه حسين عليه السلام ، شهادت جوانان و محبوبانش را ديد ، تصميم گرفت كه خود به ميدان برود و ندا داد : «آيا مدافعى هست كه از حَرَم پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله ، دفاع كند ؟ آيا يكتاپرستى هست كه در كار ما از خدا بترسد ؟ آيا دادرسى هست كه به خاطر خدا ، به دادِ ما برسد ؟ آيا يارى‏دهنده‏اى هست كه به خاطر خدا ، ما را يارى دهد ؟» .
پس صداى ناله زنان برخاست .۴

1.أربَعَةُ آلافٍ مُسَوِّمينَ كانوا مَعَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله ، وثَلاثُمِئَةٍ وثَلاثَةَ عَشَرَ مَلَكاً كانوا مَعَهُ يَومَ بَدرٍ ، ومَعَهُم أربَعَةُ آلافٍ صَعِدوا إلَى السَّماءِ يَستَأذِنونَ فِي القِتالِ مَعَ الحُسَينِ عليه السلام ، فَهَبَطوا إلَى الأَرضِ وقَد قُتِلَ ، فَهُم عِندَ قَبرِهِ شُعثٌ غُبرٌ يَبكونَهُ إلى‏ يَومِ القِيامَةِ ، وهُم يَنتَظِرونَ خُروجَ القائِمِ عليه السلام (الغيبة، نعمانى : ص ۳۱۰ ح ۴) .

2.در الأمالى صدوق (ص ۱۹۲ ح ۲۰۲) و الإقبال (ج ۳ ص ۲۹) آمده است : «امّا حسين عليه السلام را كشته يافتند» .

3.لَقَد نَزَلَ إلَى الأَرضِ مِنَ المَلائِكَةِ أربَعَةُ آلافٍ لِنَصرِهِ ، فَلَم يُؤذَن لَهُم ، فَهُم عِندَ قَبرِهِ شُعثٌ غُبرٌ إلى‏ أن يَقومَ القائِمُ عليه السلام ، فَيَكونونَ مِن أنصارِهِ ، وشِعارُهُم : يا لَثاراتِ الحُسَينِ عليه السلام (عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۱ ص ۲۹۹ ح ۵۸ ، الأمالى ، صدوق : ص ۱۹۲ ح ۲۰۲) .

4.لَمّا رَأَى الحُسَينُ عليه السلام مَصارِعَ فِتيانِهِ وأحِبَّتِهِ ، عَزَمَ لِقاءَ القَومِ بِمُهجَتِهِ ونادى‏ : هَل مِن ذابٍّ يَذُبُّ عَن حَرَمِ رَسولِ اللَّهِ ؟ هَل مِن مُوَحِّدٍ يَخافُ اللَّهَ فينا ؟ هَل مِن مُغيثٍ يَرجُو اللَّهَ بِإِغاثَتِنا ؟ هَل مِن مُعينٍ يَرجو ما عِندَ اللَّهِ في إعانَتِنا ؟ فَارتَفَعَت أصواتُ النِّساءِ بِالعَويلِ (الملهوف : ص ۱۶۸ ؛ مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : ج ۲ ص ۳۲ نحوه ) .

تعداد بازدید : 132027
صفحه از 992
پرینت  ارسال به