يك تن هم از اين خاندان بماند ، انتقام آنان را از تو مى‏جويد . آنان ، خاندانى حيله‏گرند و مردم ، بويژه اراذل عراق ، به آنان ميل دارند و مى‏گويند : اين ، فرزند پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله و پسر على و فاطمه است!» . او را بكُش ، كه او گرامى‏تر از صاحب اين سر نيست .
يزيد گفت : نه برخاستى و نه نشستى (سخن درستى نگفتى) و تو ، ناتوان و خوارى . من ، آنان را رها مى‏كنم . هر گاه يكى از آنان سر [به شورش‏] بر آورْد ، شمشيرهاى خاندان ابو سفيان ، او را مى‏گيرد .^۱

7 / 16

خاندان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در زندان يزيد

۱۶۳۸.الخرائج و الجرائح- به نقل از عمران بن على حلبى ، از امام صادق عليه السلام -: هنگامى كه على بن الحسين عليه السلام و همراهانش را نزد يزيد بن معاويه - كه لعنت‏هاى خدا بر هر دوشان باد - آوردند ، آنان را در خانه‏اى مخروبه با ديوارهايى سست ، جاى دادند .
يكى از اسيران گفت : ما را در اين خانه ، جاى داده‏اند تا بر ما فرو ريزد .
نگهبانانِ گمارده بر ايشان هم - كه از قِبطيان مصر بودند - ، گفتند : به اينان بنگريد كه مى‏ترسند اين خانه بر آنان فرو ريزد ، در حالى كه برايشان بهتر از آن است كه فردا ، بيرونشان ببرند و نگاهشان بدارند و گردن‏هايشان را يكى پس از ديگرى بزنند .
على بن الحسين عليه السلام به زبان قِبطى فرمود : «به اذن خدا ، هيچ يك از اين دو نخواهد شد» و همين گونه نيز شد .^۲

7 / 15

پيشنهاد كُشتن امام زين العابدين عليه السلام‏

۱۶۳۵.مثير الأحزان- از امام زين العابدين عليه السلام -: يزيد گفت : اى شاميان ! در باره اينان ، چه نظرى داريد ؟
مردى گفت : هرگز از سگِ بد !! بچّه‏اى نگاه مدار!
نُعمان بن بشير به يزيد گفت : كارى را بكن كه اگر پيامبر خدا ، آنان را در اين وضعيت مى‏ديد ، با ايشان مى‏كرد .^۱

۱۶۳۶.البداية و النهاية : روايت شده كه يزيد ، در كار اسيران ، با مردم، مشورت كرد و مردانى از آنان - كه خدا ، زشتْ‏رويشان گردانَد - گفتند : ... على بن الحسين (زين العابدين) را بكُش تا از فرزندان حسين ، هيچ كس نمانَد!
يزيد ، ساكت شد و نعمان بن بشير گفت : اى امير مؤمنان ! با آنان ، همان گونه عمل كن كه اگر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله آنان را به اين حال مى‏ديد ، با ايشان مى‏كرد .
يزيد ، براى آنان دل سوزانْد و آنان را به حمّام فرستاد و لباس و هدايا و خوراك برايشان قرار داد و در خانه‏اش جايشان داد .^۲

۱۶۳۷.تاريخ دمشق- به نقل از ابو حمزه حَضرَمى -: مردى از ياران پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله آمد و به يزيد گفت : خداوند ، تو را بر دشمن خدا و فرزند دشمن پدرت چيره كرد . پس اين جوان را بكُش تا اين نسل ، منقطع شود ؛ چرا كه تا آن گاه كه اينان زنده‏اند ، تو آنچه را كه دوست مى‏دارى ، نخواهى ديد . [اگر زين العابدين را بكُشى ، ]آخرين فرد درگير با خلافت را از ميان ، بر مى‏دارى . تو آنچه را پدرت از پدرش كشيده و آنچه را كه از او به تو رسيده است ، ديده‏اى و نيز آنچه را مسلم بن عقيل كرد . پس ريشه اين خانه را ببُر كه اگر اين جوان را بكُشى ، نسل حسين ، قطع مى‏شود ، و گر نه اگر