581
شهادت‌نامه امام حسين عليه السلام 2

پس - اى منهال - بر اين مصيبت و وضعيتى كه به سر مى‏بريم ، استرجاع مى‏كنيم (إنّا للَّهِ مى‏گوييم) .
و مَهيار [ديلمى‏] ، چه نيكو سروده است :

چوب‏هاى منبر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را بزرگ مى‏دارندو فرزندانش را زير پاهايشان مى‏گذارند .
به چه حكمى ، فرزندانش از شما پيروى كننددر حالى كه افتخار شما اين است كه همراه و پيرو او هستيد؟» .۱

7 / 19

رؤياى سَكينه عليها السلام‏

۱۶۵۰.الملهوف- به نقل از سَكينه -: روز چهارم اقامتمان [در شام‏] ، در عالم رؤيا ديدم كه . . . زنى سوار بر هودج است و دستش را بر سرش نهاده است . از [نامِ ]او جويا شدم . به من گفتند : فاطمه دختر محمّد ، مادر پدرت است .
گفتم : به خدا سوگند ، به سوى او مى‏روم و آنچه را كه با ما كرده‏اند ، به او خواهم گفت .
بلافاصله ، به سوى او دويدم تا به او رسيدم و پيشِ رويش ايستادم و مى‏گريستم و مى‏گفتم : اى مادر ! به خدا سوگند ، حقّ ما را انكار كردند . اى مادر ! به خدا سوگند ، جمع ما را پراكنده كردند . اى مادر ! به خدا سوگند ، حريم ما را ناديده گرفتند و حلال شمردند . اى مادر ! به خدا سوگند ، پدرمان حسين را كُشتند .
او به من گفت : «بس كن ، اى سَكينه! دلم را پاره كردى و جگرم را سوزاندى . اين ، پيراهن پدرت حسين است كه آن را از خود ، دور نمى‏كنم تا با آن ، خدا را ديدار كنم !» .۲

1.خَرَجَ زَينُ العابِدينَ عليه السلام يَوماً يَمشي في أسواقِ دِمَشقَ فَاستَقبَلَهُ المِنهالُ بنُ عَمرٍو ، فَقالَ : كَيفَ أمسَيتَ يَابنَ رَسولِ اللَّهِ ؟ قالَ : أمسَينا كَمَثَلِ بَني إسرائيلَ في آلِ فِرعَونَ ؛ يُذَبِّحونَ أبناءَهُم ويَستَحيونَ نِساءَهُم . يا مِنهالُ ، أمسَتِ العَرَبُ تَفتَخِرُ عَلَى العَجَمِ بِأَنَّ مُحَمَّداً عَرَبِيٌّ ، وأمسَت قُرَيشٌ تَفتَخِرُ عَلى‏ سائِرِ العَرَبِ بِأَنَّ مُحَمَّداً مِنها ، وأمسَينا مَعشَرَ أهلِ بَيتِهِ ونَحنُ مَغصوبونَ مَقتولونَ مُشَرَّدونَ ، فَإِنّا للَّهِ‏ِ وإنّا إلَيهِ راجِعَون مِمّا أمسَينا فيهِ ، يا مِنهالُ . وللَّهِ‏ِ دَرُّ مَهيارَ حَيثُ يَقولُ : يُعَظِّمونَ لَهُ أعوادَ مِنبَرِهِ‏ وتَحتَ أقدامِهِم أولادَهُ وَضَعوابِأَيِّ حُكمٍ بَنوهُ يَتبَعونَكُمُ‏ وفَخرُكُم أنَّكُم صَحبٌ لَهُ تَبَعُ‏(الملهوف : ص ۲۲۲ ، مثير الأحزان : ص ۱۰۵) .

2.لَمّا كانَ فِي اليَومِ الرّابِعِ مِن مُقامِنا ، رَأَيتُ فِي المَنامِ... ورَأَيتُ امرَأَةً راكِبَةً في هَودَجٍ ويَدُها مَوضوعَةٌ عَلى‏ رَأسِها ، فَسَأَلتُ عَنها ، فَقيلَ لي : فاطِمَةُ بِنتُ مُحَمَّدٍ أمُّ أبيكِ . فَقُلتُ : وَاللَّهِ لَأَنطَلِقَنَّ إلَيها ولَاُخبِرَنَّها ما صُنِعَ بِنا . فَسَعَيتُ مُبادِرَةً نَحوَها حَتّى‏ لَحِقتُ بِها ووَقَفتُ بَينَ يَدَيها أبكي وأقولُ : يا اُمَّتاه جَحَدوا وَاللَّهِ حَقَّنا ، يا اُمَّتاه بَدَّدوا وَاللَّهِ شَملَنا ، يا اُمَّتاه اِستَباحوا وَاللَّهِ حَريمَنا ، يا اُمَّتاه قَتَلوا وَاللَّهِ الحُسَينَ أبانا . فَقالَت لي : كُفّي صَوتَكِ يا سُكَينَةُ ! فَقَد قَطَّعتِ نِياطَ قَلبي ، وأقرَحتِ كَبِدي ، هذا قَميصُ أبيكِ الحُسَينِ لا يُفارِقُني حَتّى‏ ألقَى اللَّهَ بِهِ (الملهوف : ص ۲۲۰ ، مثير الأحزان : ص ۱۰۴) .


شهادت‌نامه امام حسين عليه السلام 2
580

۱۶۴۸.الفتوح : على بن الحسين (زين العابدين) عليه السلام روزى بيرون آمد و در بازارهاى دمشق مى‏رفت كه مِنهال بن عمرو صابى ، به استقبال ايشان آمد و به على بن الحسين عليهما السلام گفت : اى فرزند پيامبر خدا ! چگونه شب كردى؟
فرمود : «شب را مانند بنى اسرائيل در ميان فرعونيان - كه پسران آنان را مى‏كُشتند و زنانشان را زنده مى‏گذاشتند - گذرانديم . اى منهال! عرب بر عجم، فخر مى‏فروشد كه محمّد صلى اللَّه عليه و آله از آنان است و قريش بر بقيّه عرب ، فخر مى‏فروشد كه محمّد صلى اللَّه عليه و آله از ايشان است ، در حالى كه ما خاندان محمّد ، حقّمان غصب‏شده است و مظلوم و مقهور و كشته و محبوس و رانده‏شده هستيم .
اى مِنهال ! ما چنان مصيبت‏زده‏ايم كه بايد استرجاع كنيم و بگوييم : (ما از آنِ خداييم و به سوى او ، باز مى‏گرديم) .۱

۱۶۴۹.الملهوف : روزى امام زين العابدين عليه السلام بيرون آمد و در بازارهاى دمشق مى‏رفت كه مِنهال بن عمرو به استقبال ايشان آمد و گفت : اى فرزند پيامبر خدا ! چگونه صبح را به شب رساندى؟
فرمود : «مانند بنى اسرائيل در ميان فرعونيان كه پسران آنها را سر مى‏بُريدند و زنانشان را زنده مى‏گذاشتند . اى مِنهال ! عرب بر عجم مى‏بالد كه محمّد ، عرب است و قريش بر بقيّه عرب مى‏بالد كه محمّد صلى اللَّه عليه و آله از آنهاست ؛ ولى ما خاندانِ او ، حقّمان غصب‏شده است و كشته و رانده‏شده هستيم .

1.خَرَجَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام ذاتَ يَومٍ ، فَجَعَلَ يَمشي في أسواقِ دِمَشقَ ، فَاستَقبَلَهُ المِنهالُ بنُ عَمرٍو الصّابِئُ فَقالَ لَهُ : كَيفَ أمسَيتَ يَابنَ رَسولِ اللَّهِ ؟ قالَ : أمسَينا كَبَني إسرائيلَ في آلِ فِرعَونَ ، يُذَبِّحونَ أبناءَهُم ويَستَحيونَ نِساءَهُم ، يا مِنهالُ ! أمسَتِ العَرَبُ تَفتَخِرُ عَلَى العَجَمِ لِأَنَّ مُحَمَّداً مِنهُم ، وأمسَت قُرَيشٌ تَفتَخِرُ عَلى‏ سائِرِ العَرَبِ بِأَنَّ مُحَمَّداً مِنها ، وأمسَينا أهلُ بَيتِ مُحَمَّدٍ ونَحنُ مَغصوبونَ مَظلومونَ مَقهورونَ مُقَتَّلونَ مَثبورونَ مَطرودونَ ، فَ(إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّآ إِلَيْهِ رَ جِعُونَ) عَلى‏ ما أمسَينا فيهِ يا مِنهالُ (الفتوح : ج ۵ ص ۱۳۳ ، مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : ج ۲ ص ۷۱) .

تعداد بازدید : 154362
صفحه از 992
پرینت  ارسال به