شمشير در (دست چپش) ماند و اسب ، او را با شتاب ، از معركه بيرون برد و نجات يافت و به مُصعَب پيوست . پس از اين ماجرا ، دستش فلج گرديد.۱
6 / 31
هانى بن ثُبَيت
هانى بن ثُبَيت حَضرَمى ، از جنگجويان لشكر عمر بن سعد بود . او را قاتل تعدادى از شهيدان كربلا۲ ، از جمله عبد اللَّه و جعفر، دو پسر برومند امير مؤمنان عليه السلام ، دانستهاند۳ . هانى بن ثُبَيت، از جمله ده نفرى است كه پس از شهادت امام حسين عليه السلام ، درخواست عمر بن سعد را براى اسب تاختن بر پيكر پاك ايشان ، اجابت كردند۴ . او در غارت لباسهاى امام عليه السلام و ادوات جنگى ايشان نيز مشاركت داشت۵ . وى در «زيارت ناحيه» ، به صراحت ، لعن شده است .۶
با قيام مختار، هانى دستگير شد و زير پاى اسبان سپاه مختار ، به هلاكت رسيد .۷
۱۹۰۷.المزار الكبير- در «زيارت ناحيه» -: سلام بر عبد اللَّه، پسر امير مؤمنان ؛ آن خوبِ امتحانداده در بلا و بانگ زننده به خيرخواهىِ در صحنه كربلا ؛ آن كه از پيشِ رو و پشتِ سر، زده شد ! خداوند ، قاتل او ، هانى بن ثُبَيت حضرَمى را لعنت كند !۸
۱۹۰۸.المزار الكبير- در «زيارت ناحيه» -: سلام بر جعفر، پسر امير مؤمنان ؛ همان شكيبايى كه كارش را براى خدا به شمار آورْد و دور از وطن و غريبانه، براى جنگ ، مهيّا و آماده شد و پيشگام در
1.وبَعَثَ المُختارُ إلى قاتِلِ عَلِيِّ بنِ الحُسَينِ عليه السلام ، عَبدَ اللَّهِ بنَ كامِلٍ ، وهُوَ رَجُلٌ مِن عَبدِ القَيسِ يُقالُ لَهُ : مُرَّةُ بنُ مُنقِذِ بنِ النُّعمانِ العَبدِيُّ - وكانَ شُجاعاً - فَأَتاهُ ابنُ كامِلٍ ، فَأَحاطَ بِدارِهِ ، فَخَرَجَ إلَيهِم وبِيَدِهِ الرُّمحُ ، وهُوَ عَلى فَرَسٍ جَوادٍ ، فَطَعَنَ عُبَيدَ اللَّهِ بنَ ناجِيَةَ الشِّبامِيَّ ، فَصَرَعَهُ ولَم يَضُرَّهُ .
قالَ : ويَضرِبُهُ ابنُ كامِلٍ بِالسَّيفِ ، فَيَتَّقيهِ بِيَدِهِ اليُسرى ، فَأَسرَعَ فيهَا السَّيفُ ، وتَمَطَّرَت بِهِ الفَرَسُ ، فَأَفلَتَ ولَحِقَ بِمُصعَبٍ ، وشَلَّت يَدُهُ بَعدَ ذلِكَ (تاريخ الطبرى : ج ۶ ص ۶۴ ؛ ذوب النضّار : ص ۱۱۹) .
2.ر . ك : ص ۸۸ (عبد اللَّه بن عمير كلبى) و ص ۱۶۸ (كودك خردسال) و ص ۲۴۱ (كودكى از خاندان امام حسين عليه السلام).
3.ر . ك : ص ۱۸۲ (جعفر بن على عليه السلام) و ص ۱۸۵ (عبد اللَّه بن على عليه السلام) .
4.ر . ك : ص ۳۰۸ (اسب دواندن بر پيكر مطهّر امام عليه السلام).
5.ر . ك : ص ۳۰۳ (تاراج كردن وسايل امام عليه السلام).
6.ر . ك : ح ۱۹۰۷ و ۱۹۰۸ .
7.ر . ك : ص ۷۷۰ ح ۱۹۱۰ .
8.السَّلامُ عَلى عَبدِ اللَّهِ بنِ أميرِ المُؤمِنينَ ، مُبلِي البَلاءِ ، وَالمُنادي بِالوَلاءِ في عَرصَةِ كَربَلاءَ ، المَضروبِ مُقبِلاً ومُدبِراً ، ولَعَنَ اللَّهُ قاتِلَهُ هانِئَ ابنَ ثُبَيْتٍ الحَضرَمِيَّ (المزار الكبير : ص ۴۸۸ ، الإقبال : ج ۳ ص ۷۴) .
