و به آن مرثيه‏ها گوش فرا مى‏دادند . مروان هم از جمله كسانى بود كه به بقيع مى‏آمدند . او به مرثيه اُمّ البنين، گوش فرا مى‏داد و مى‏گريست.^۱

۱۹۶۱.الأمالى ، شجرى- به نقل از حسن بن خضر، از پدرش، از امام صادق عليه السلام -: بر حسين عليه السلام پنج سال گريسته شد . اُمّ جعفر كِلابى (امّ البنين)، براى حسين عليه السلام مرثيه مى‏سراييد و مى‏گريست تا اين كه چشمانش نابينا شد. مروان ، حاكم مدينه، به صورت ناشناس مى‏آمد و پشتِ در مى‏ايستاد و به گريه و مرثيه‏سرايى او گوش مى‏داد.^۲

ه - نوحه‏سرايى سه ساله براى امام حسين عليه السلام‏

۱۹۶۲.دعائم الإسلام- به نقل از امام صادق عليه السلام -: براى حسين عليه السلام در طول يك سالِ كامل، شبانه‏روز، نوحه‏سرايى شد و سه سال هم [روزانه،] از همان روزى كه در آن كشته شد.
مِسوَر بن مَخرَمه ، ابو هُرَيره و بزرگانى از صحابيان پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله، به صورت پنهانى و پوشيده مى‏آمدند و به نوحه‏ها گوش مى‏دادند و مى‏گريستند.^۳

و - تداوم سوگوارى خاندان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله تا كشته شدن ابن زياد

۱۹۶۳.كامل الزيارات- به نقل از زُراره، از امام صادق عليه السلام -: هيچ يك از زنان ما خضاب نكرد و روغنى استفاده ننمود و سُرمه نكشيد و شانه نزد ، تا اين كه سرِ عبيد اللَّه بن زياد را برايمان آوردند . ما پس از آن نيز، همواره، گريان بوديم.^۴

۱۹۶۴.رجال الكشّى- به نقل از جارود بن مُنذِر، از امام صادق عليه السلام -: هيچ زن هاشمى از ما شانه نزد و خضاب نكرد، تا زمانى كه مختار ، سرِ قاتلان حسين عليه السلام را برايمان فرستاد.^۵

د - مرثيه اُمّ البنين‏

۱۹۶۰.مقاتل الطالبيّين: امّ البنين - كه مادر چهار برادر كشته شده بود - به بقيع مى‏رفت و در آن جا، اندوهگين‏ترين و سوزناك‏ترين مرثيه‏سرايى‏ها را براى پسرانش مى‏كرد. مردم نزد او گِرد مى‏آمدند