پس آدم عليه السلام و جبرئيل ، همانند يك مصيبتديده، گريستند.۱
4 / 5
گريه ابراهيم عليه السلام
۲۰۱۷.الخصال- به نقل از فضل بن شادان -: از امام رضا عليه السلام شنيدم كه مىفرمود: «وقتى خداوند عزّوجلّ به ابراهيم عليه السلام دستور داد كه به جاى اسماعيل، قوچى را كه خداوند برايش فرستاده، سر ببُرد، ابراهيم آرزو كرد كه كاش پسرش اسماعيل را با دست خود ، سر مىبريد و مأمور نشده بود كه آن قوچ را به جاى پسرش سر ببرد تا به دلش چيزى باز گردد كه به دل پدرى كه عزيزترين فرزندش را با دست خود سر مىبرد، باز مىگردد و با آن، استحقاق بالاترين درجه ثواب بر مصيبت را پيدا كند.
خداوند عزّوجلّ به او وحى كرد كه: اى ابراهيم ! محبوبترين بندهام در نزد تو كيست؟
گفت : پروردگارم ! نزد من ، آفريدهاى محبوبتر از حبيبت محمّد صلى اللَّه عليه و آله نيافريدهاى.
خداوند متعال به او وحى كرد : آيا او نزد تو محبوبتر است ، يا خودت؟
گفت : او، نزد من، از خودم محبوبتر است.
فرمود: فرزند او ، پيش تو محبوبتر است ، يا فرزند خودت؟
گفت : او.
فرمود: سر بريده شدن فرزند او از سرِ ستم به دست دشمنانش ، برايت دردناكتر است ، يا سر بريده شدن فرزندت به دست خودت و در راه طاعت من؟
گفت : پروردگارا ! سر بريده شدن فرزند او به دست دشمنانش، برايم دردآورتر است.
فرمود: اى ابراهيم ! گروهى كه خود را امّت محمّد مىپندارند، پسرش حسين را پس از او ، از
