نکته آخر اینکه تاریخ حدیث اهل سنت در سدههای هشتم و نهم بسیار پربار است. برخی از مشهورترین محدثان اهل سنت که بر نحوه تفکر حدیث اهل سنت تأثیر گذاردهاند در این دوران میزیستهاند. حافظ جمالالدین یوسف مِزّی (م 742 ﻫ) از این جمله است. او مهمترین رجالنگار متأخر اهل سنت است که کتابش و گزیدههای مختلف آن، از آن زمان تا کنون از مهمترین گروه کتابهای رجالی اهل سنت شمرده میشود.
شمسالدین ذهبی (م 748 ﻫ) نیز کتابهای گوناگونی در رجال، حدیث و تاریخ دارد. ابنتَیمیّه (م 728 ﻫ) و شاگردان مکتب او چون ابنقَیّم جُوزی (م 751 ﻫ)، تقیالدین سُبکی (م 756 ﻫ)، و ابنکثیر دمشقی (م 774 ﻫ) نیز در سده هشتم میزیستند.
آشنایی با برخی از محدثان سده هشتم
حدیثنگاران این دوره چندان زیاد نیستند. بسیاری از آنان نیز به علوم دیگر، مانند فقه، شهرهاند. مشهورترین آنان علامه حلّی (م 726 ﻫ) و شهید اول (م 786 ﻫ) هستند. افراد دیگری نیز از حدیثنگاران این دوره شمرده میشوند؛ افرادی چون حسن بن ابیالحسن دیلمی، نویسنده کتابهای إرشاد القلوب و أعلام الدین، فخر المحققین، مؤلف ثلاثٌ و أربعونَ حدیثاً نَبویّاً، سید حیدر آملی، شاگرد فخر المحققین و نویسنده جامع الأسرار، ابنُمَعیِّه (م 776 ﻫ)، استاد حدیث و اَنساب،۱ ابنعَتائِقی (اواخر قرن هشتم)، نگارنده شرح نهج البلاغه و چند کتاب دیگر.۲
علامه حلّی
جمالالدین حسن بن یوسف بن علی بن مُطهر حلّی، مشهور به علامه حلّی، در سال 648 هجری در حلّه متولد شد. خانواده او از عالمان مشهور حلّه بودند؛ پدر او عالمی فرهیخته و مشهور بود، محقق حلّی دایی او است و برادرش علی نیز عالم و