نور البراهین سید نعمت‌الله جزائری، قصص الأنبیای حویزی، نوادر الأخبار و معادن الحکمه هر دو از ملا محسن فیض کاشانی، مسار الشیعه فراهانی و دهها کتاب دیگر از جمله تک‌نگاریهای این دوران است.
یکی از زیرشاخه‌های مهم در تک‌نگاری احادیث شیعی، اربعین‌نویسی (چهل حدیث) است که در این دوران رشد گسترده‌ای یافت. اربعین‌نویسی شاخه‌ای کهن در نگاشته‌های حدیثی شیعی و سنّی است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرموده است:
من حفظ علی أمتی أربعین حدیثاً ینتفعون مما یحتاجون إلیه في أمر دینهم بعثه الله عزّ وجلّ یوم القیامة فقیهاً عالماً۱.
هر كس از امت من چهل حديث از احاديثی كه امتم در امر دين بدانها نياز دارند، حفظ كند خدا در قيامت او را فقيه و عالم محشور خواهد كرد.
نگارندگان چهل حدیث موضوعی عام یا خاص را هدف قرار می‌دادند و به نگارش و یا شرح چهل حدیث در آن باره می‌پرداختند. مباحث اخلاقی، اعتقادی، فضایل و مناقب، سنن، آداب، احکام و ... موضوعات مورد توجه عالمان شیعی بوده است. الأربعین فی فضائل أمیرالمؤمنین علیه السلام، نوشته جمال‌الدین محمدشاه شاهرودی (م 930 ﻫ)، الأربعون حدیثاً نگارش حسین بن عبدالصمد حارثی (م 984 ﻫ)، الأربعون حدیثاً فی أحوال النصاب و المخالفین نوشته عبدالقاهر حسینی تفرشی (م 1025 ﻫ)، الأربعین شیخ بهایی، الأربعین علامه محمدتقی مجلسی، الأربعون حدیثاً، نوشته قاضی سعید قمی (همراه با شرح روایات معارفی)، الأربعون حدیثاً فی أصول الدین و فروع الدین علامه مجلسی، الأربعون حدیثاً، نوشته فخرالدین طریحی و چندین کتاب دیگر از این گروه است.۲
جامع‌نویسی
مشهورترین کتابهای جامع حدیثی پس از کتب اربعه در این دوران نگاشته شده است. شهرت این نگارشها موجب تمایز این دوران با زمان پیش و پس از خود گشته است.
