197
تاريخ حديث شيعه 2

مرحوم فیض کاشانی هم در نگارش کتاب وافی به واژه‌های غریب توجه کرده و به تبیین و توضیح آنها پرداخته است. نگاه فقیهانه و محققانه او در تبیین برخی از واژه‌ها بسیار جالب توجه است.
در این حوزه نیز بیشترین کوشش را علامه محمدباقر مجلسی در نگارش بحار الأنوار متحمل شده است. یکی از اهداف او در نگارش کتاب بحار الأنوار شرح و تبیین واژه‌های غریب موجود در روایات بوده است. تسلّط شگفت‌انگیز ایشان بر کتابهای لغت و غریب الحدیث و آشنایی گسترده با متون مختلف حدیثی موجب شده است که از این زاویه نیز کتاب بحار الأنوار سرآمد نگاشته‌های معاصر و مشابه خود باشد.


تاريخ حديث شيعه 2
196

در علم رجال، نگاشته‌های فراوانی در این دوره نوشته شد. تفرشی (م 1021 ﻫ) کتاب رجال مفیدی نوشت. میرزا محمد استرآبادی نیز سه کتاب در علم رجال نوشت؛ کتاب کبیر، متوسط و صغیر.
کتاب رجال کبیر او با نام منهج المقال فی تحقیق أحوال الرجال بزرگ‌ترین کتاب رجالی تا آن زمان است. نويسنده تمامی راویان کتب اربعه و دیگر افراد موجود در کتابهای رجالی پیشین را به گونه الفبایی آورده است. او اقوال عالمان پیشین و حتی نظرات اهل سنّت را درباره راویان شیعی نقل کرده است.
عنایت‌الله قهپایی (م 1016 ﻫ) نیز ترتیب رجال کشی و ترتیب فهرست شیخ طوسی را نوشته است. کتاب مشهور او مجمع الرجال فی معرفة أحوال الرجال، جامع کتب رجالی پیشین است.
عبدالنبی بن سعد جزائری (م 1021 ﻫ) در كتاب خويش « حاوي الأقوال في معرفة الرجال» شيوه جديدی به كار گرفت و راویان را در چهار گروه صحیح، حسن، موثق و ضعیف طبقه‌بندی کرد.
علامه محمدتقی مجلسی مشیخه فقیه را شرح کرد. علامه محمد باقر مجلسی نیز نگاشته‌ای در علم رجال دارد.
یکی از بهترین نگارشهای رجالی در شناخت راویان و طبقات آنان با استفاده از اساتید و شاگردانشان کتاب جامع الرواة نوشته محمد بن علی اردبیلی است. آیت الله بروجردی (رحمه الله) بزرگ رجالی قرن اخیر به این کتاب اهمیت فراوان می‌داده‌اند. با مراجعه به کتابهایی چون الذریعه و مصفی المقال فی علم الرجال می‌توان نام و مشخصات شماری دیگر از کتابهای رجالی را به دست آورد.۱
غریب الحدیث نیز در این دوران مورد توجه قرار گرفت. مرحوم فخرالدین طریحی (م 1085 ﻫ) کتاب مجمع البحرین و مطلع البدرین را در غریب القرآن و غریب الحدیث نگاشت. او در نگارش این کتاب از تمامی کتابهای غریب الحدیث اهل سنّت که پیش از او نوشته شده بود استفاده کرد. افزون بر آن بسیاری از واژه‌ها و متون حدیثی شیعی را نیز بدان اضافه نمود.۲

1.. توضیحات بیشتر دربارۀ برخی از کتابهای رجالی این دوره را در مبحث کتاب‌شناسی کتب رجالی خواهید یافت.

2.. ر.ک: عبدالهادی مسعودی، سیر تدوین غریب الحدیث، مجلۀ علوم حدیث، شمارۀ ۱۳.

  • نام منبع :
    تاريخ حديث شيعه 2
    تاریخ انتشار :
    1390
    پیوند معرفی کتاب :
    http://hadith.net/post/51687/
تعداد بازدید : 78253
صفحه از 304
پرینت  ارسال به