تبلیغ باورهای شیعی در هند، از او چهره‌ای مشهور و مورد احترام ساخت. مهم‌ترین اقدام او پاسخ‌گویی به شبهات مخالفان شیعه با استفاده از متون مقبول آنان بود. علاوه بر این، او کتاب الصوارم المُهرقه را در ردّ الصواعق المُحرقه و کتاب إحقاق الحق را در ردّ کتاب إبطال نهج الباطل۱ نوشت. او در کتاب إحقاق الحق به تفصیل از مبانی شیعه در زمینه امامت امام علی علیه السلام دفاع کرده است.۲
نگاشته‌های او را نزدیک به 140 عنوان ذکر کرده‌اند۳ که برخی از آنها رجالی و برخی شرح کتابهای حدیثی است که شرح تهذیب الأحکام، شرح صحیفه سجادیه و تعلیقه بر کتاب کافی از این جمله است. او پس از مرگ اكبر شاه ( 1014 ه) و قدرت گرفتن افراطیان متعصب، به جرم دفاع از كیان تشیّع به شهادت رسید.۴
ملاعبدالله شوشتری (م 1021 ﻫ)
او از شاگردان مقدس اردبیلی و با شیخ بهایی معاصر است. همگان، علم، فضل و تقوای او را ستوده‌اند. علامه محمدتقی مجلسی گسترش دروس حدیثی در اصفهان را به او نسبت داده و نوشته است:
می‌توان نشر فقه و حدیث را بر اثر مساعی او دانست ... آن هنگام که او به اصفهان آمد، عدد طلاب علوم دینی به پنجاه نفر نمی‌رسید، در حالی که در زمان وفات او بیش از هزار نفر از فضلا در این شهر بودند۵.
بیشتر محدثان نسل بعد، مانند ملا محمدتقی مجلسی (مجلسی اول) و سید مصطفی تفرشی صاحب نقد الرجال شاگرد او هستند.۶ او حاشیه‌هایی بر تهذیب،
1.. این کتاب ردیه‌ای بر کشف الحق و نهج الصدق علامه حلّی است.
2.. این کتاب در سالهای اخیر همراه با ملحقات فراوان آن توسط آیةالله مرعشی نجفی چاپ شده است. ويرايش جديد اين مجموعه با تغييرات كاربردى فراوانى به نام موسوعة الإمامة فی نصوص أهل السنه منتشر شده است.
3.. ر.ک: مقدمۀ آیة الله مرعشی نجفی بر کتاب إحقاق الحق، ج ۱، ص ۹۷ ـ ۹۰.
4.. برای آگاهی بیشتر، ر.ک: ریاض العلماء، ج ۵، ص ۲۶۵ به بعد؛ شهداء الفضیله، ص ۱۷۵ به بعد؛ مقدمۀ إحقاق الحق.
5.. لوامع صاحبقرانی، ج ۱۴، ص ۳۸۲.
6.. مقدمه‌ای بر فقه شیعه، ص ۵۸.
