كتابهای الأصول الأصلیه و القواعد المستنبطه من الآیات و الأخبار المرویّه، الأنوار اللامعة فی شرح زیارة الجامعه، أعمال الأسبوع، أنیس الزائر، جامع المقال فی معرفة الرواة و الرجال، شرح نهج البلاغه، طب الأئمه و دهها كتاب دیگر از جمله كتابهای حدیثی او هستند كه متأسفانه بیشتر آنها به چاپ نرسیده است. عجیب آنكه عمر او نسبت به تألیفاتش بسیار كوتاه (54 سال) بوده است. نكته مهم آنكه با وجود تخصص و تبحر مرحوم شبّر در حدیث، ایشان تفكر اخباریگری نداشت و از شیوه مجتهدان پیروی مینمود.۱
شیخ احمد احسایی (م 1241 ﻫ)
شیخ احمد احسایی متولد سال 1166 در منطقه احساء است. اجداد او از اهل سنت بودهاند. وی كراماتی از خود در زمان كودكی نقل میكند. او شاگرد وحید بهبهانی و علامه بحرالعلوم است که در ابتدا به اخباریان تمایل داشت. وی در زمان مسافرت به ایران علاوه بر مسافرت و سكونت در برخی از شهرها، با فتحعلی شاه نیز ملاقات كرد و مورد احترام قرار گرفت. ۲ او بنیانگذار فرقه شیخیه است كه تفكر و روشی بر خلاف شیوه رایج عالمان داشتند. تركیب تفكر فلسفی و حدیثی با جلوهای رمزآلود، و تأویل بسیار در كنار تفكر شبهغالیانه از مظاهر تفكر شیخیگری و شیخ احمد احسایی است. این تفكر به مخالفت با مبانی فكری اهل ظاهر، مسلمانان و دانشمندان سنتی، پرداخته است و شیوه صوفیان در كنار نهادن شریعت را نیز نمیپذیرد. نظریه آنان پیرامون معاد و ابداع جسم لطیف با عنوان هورقلیا مشهور است. برخی از عالمان معاصر او به مخالفت با وی پرداخته و حتی وی را تكفیر كردهاند.۳
هواداران شیخیه رسالههای گوناگون او در شرح احادیث، به ویژه احادیث اعتقادی یا احادیثی را كه مورد استناد صوفیان قرار گرفته است، به چاپ رساندهاند. همچنین شرح مفصل او بر زیارت جامعه در چهار جلد چاپ شده است كه نشاندهنده تفاوت نظرات او با نظرگاه مشهور شیعی است.