است. امام خمینی (رحمة الله علیه) نهج البلاغه را افتخار شیعیان برشمرده است.۱
چون تمامی احادیث نهج البلاغه مرسل است در سالهای اخیر برای مستندسازی آن کوششهایی انجام شده است. مصادر نهج البلاغه، تألیف سید عبدالزهراء الخطیب و نهج السعاده اثر محمد باقر محمودی از مشهورترین این تلاشها است.
کتاب حدیثی دیگر سید رضی، المجازات النبویه نام دارد. او پس از نگارشی درباره مجازهای قرآن، متوجه وجود این صنعت ادبی در احادیث نبوی شد و بر آن شد تا در کتاب جداگانه‌ای به گردآوری و شرح و تفسیر آنها بپردازد.
او در بررسی احادیث این کتاب، ذوق خود را در کاوش از شیوه‌های هنری نمایان ساخته است.۲ توضیحات او در ذیل احادیث، این کتاب را به منبع خوبی در برخی زمینه‌های فقه الحدیث، تبدیل کرده است.
19. شیخ مفید (م 413 ﻫ)
محمد بن محمد بن نعمان معروف به ابن‌المعلم و شیخ مفید، نابغه بزرگ شیعی و هدیه الهی بر آنان است. او مهم‌ترین و پرآوازه‌ترین شخصیت کلامی شیعی در این دوران است. نبوغ و ذوق خارق العاده او موجب شد که شیعه از شکل یک اقلیت مطرود و غضب‌شده تبدیل به گروهی شود که با قوت استدلال خویش، هر سدی را از پیش پا برمی‌‌دارد. پشتکار و همت والای او در تبیین آرای منطقی شیعی، تطابق آنها با عقل و نقل، همچنين استفاده از عنصر عقل در نقد احادیث مخالفان و احادیث شیعی و بالاخره بهره‌گيری از فرصتهای پديد آمده که با یاری زمانه و احترام حاکمان آل بویه همراه بود همه و همه از عوامل پیروزی او در طرح این عقاید بود. نظرات مبتکرانه او هنوز هم قابل توجه و بررسی است و این نشانه پیشی جستن او بر زمانه است. به راستی که جامعه شیعی مدیون زحمات این مرد بزرگ است.
