۰.17228.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : عَجِبتُ لِمَن يَقنَطُ و مَعهُ الاستِغفارُ ! ^۱

۰.17229.عنه عليه السلام : لا تَيأسْ لِذنبِكَ و بابُ التَّوبَةِ مَفتوحٌ . ^۲

۰.17230.عنه عليه السلام : في القُنوطِ التَّفريطُ . ^۳

۰.17231.عنه عليه السلام : إلهي لم اُسَلِّطْ على حُسنِ ظَنِّي قُنوطَ الإياسِ ، و لا انقَطَعَ رَجائي مِن جَميلِ كَرَمِكَ . ^۴

۰.17232.عنه عليه السلام : اللّهُمّ قَدِ انصاحَتْ جِبالُنا ... نَدعُوكَ حينَ قَنَطَ الأنامُ ، و مَنَعَ الغَمامُ ... فإنّكَ تُنزِلُ الغَيثَ مِن بعدِ ما قَنَطُوا ، و تَنشُرُ رَحمَتَكَ و أنتَ الوليُّ الحَميدُ . ^۵

۰.17233.عنه عليه السلام : اللّهُمَّ فاسقِنا غَيثَكَ ، و لا تَجعَلنا مِن القانِطينَ . ^۶

۰.17234.عنه عليه السلام : اعلَمْ أنّ الذي بيَدِهِ خَزائنُ السَّماواتِ و الأرضِ قد أذِنَ لكَ في الدُّعاءِ ، و تَكَفَّلَ لكَ بالإجابَةِ ... فلا يُقَنِّطَنَّكَ إبطاءُ إجابَتِهِ ؛ فإنَّ العَطيَّةَ على قَدْرِ النِّيَّةِ . ^۷

۰.17228.امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه استغفار را با خود دارد و با اين وصف نوميد مى شود!

۰.17229.امام على عليه السلام : تا زمانى كه دَرِ توبه باز است، از گناه خود نوميد مشو.

۰.17230.امام على عليه السلام : نوميدى، باعث كوتاهى در عمل مى شود.

۰.17231.امام على عليه السلام گفت: الهى! نوميدى و يأس را بر گمان نيكم [به تو ]چيره نمى گردانم و اميدم را از بزرگوارى و بخشش زيباى تو، نمى بُرم.

۰.17232.امام على عليه السلام گفت: بار خدايا! كوههاى ما [از خشكى ]شكاف برداشته است... در اين هنگام كه مردمان از همه جا نوميدند و ابرها نمى بارند، تو را مى خوانيم...؛ زيرا تويى كه باران را پس از نوميدى خلق، فرو مى فرستى و رحمت خويش را مى گسترانى و تو حاكمى ستوده هستى .

۰.17233.امام على عليه السلام گفت: بار خدايا! ما را از بارانت سيراب گردان و از نوميدان، قرارمان مده.

۰.17234.امام على عليه السلام نوشت: بدان كه آن كسى كه خزانه هاى آسمانها و زمين در دست اوست به تو اجازه دعا كردن داده و اجابت نمودن آن را ضمانت كرده است ... پس، مبادا تأخير در اجابت او تو را نوميد گرداند؛ زيرا كه دَهِش به اندازه نيّت بستگى دارد.