از شبهای سال 1922 میلادی حاج زینالعابدین تقی اف احضار و همه اموالش در همان شب مصادره میشود و در باغ شخصی خودش محبوس میگردد و برای او شرایطی پیش میآید که به نان شب هم محتاج میشود و باید به سربازها التماس کند تا برایش نان بیاورند!
در این شرایط، نصایح آن پیر روشن ضمیر را به یاد میآورد، که چنین روزی را برای او پیشبینی کرده بود، فرزندان خود را خواسته و به آنها وصیت میکند: پس از مرگ، جنازهام را به باغ «کردکان» ببرید و مرا زیر پای میرزا ابوتراب دفن کنید، تا دیگران بدانند آنچه پای آن عالم ربانی میدانست، سر من نمیدانست!
حاج زینالعابدین در سال 1924 میلادی (اول صفر 1343) از دنیا رفت و بنا به وصیت او در پایین پای آیة الله میرزا ابوتراب به خاک سپرده شد!۱