۲۲۴.امام على عليه السلام :كسى كه آخرت را بر دنيا ترجيح ندهد ، از خِرَد ، بى بهره است.

۲۲۵.امام على عليه السلام :هر كس رسـتگارى آخـرت را دوسـت دارد ، بـايد تقوا پيشه كند.

۲۲۶.امام على عليه السلام :كسى كه براى سراى اقامتش بكوشد ، عملش خالص مى گردد و بيمش فزونى مى گيرد.

۲۲۷.امام على عليه السلام :هر كس اعمالش از معصيت به سلامت مانَد ، به آرزويش از آخرت ، دست مى يابد.

۲۲۸.امام على عليه السلام :كام رواترينِ مردم از دنيا ، كسى است كه آن را رها مى كند ؛ و كام رواترينِ مردم از آخرت ، كسى است كه براى آن ، كار مى كند.

۲۲۹.امام على عليه السلام :اگر خواهان رستگارى و عزّتمندىِ آخرت هستيد ، از اين سراى فانى ، براى سراى باقى [ ، توشه ]برگيريد.

۲۳۰.امام على عليه السلام :خود را به پايبندى به ارزش هاى اخلاقى و به دوش كشيدن بار غرامت ها و بدهى ها[ى ديگران و پرداختن از طرف آنها ]عادت بده تا جانت شريف گردد و آخرتت آباد شود و ستايندگانت فزونى گيرند .

۲۳۱.امام على عليه السلام :پربهره ترينِ مردم از آخرت ، آنان اند كه از دنيا كم بهره تر باشند .

۲۳۲.امام على عليه السلام :با ترك [علاقه مندى به] دنيا ، آخرت را تحصيل كنيد و با ترك دين ، دنيا را تحصيل نكنيد.

۲۳۳.امام على عليه السلام :كسى كه به نعمت هاى آخرت راغب باشد ، به اندكِ دنيا قناعت مى ورزد.

۲۳۴.امام على عليه السلام :كسى كه به آخرت يقين داشته باشد ، دنيا را فراموش مى كند.