۲۶۶.امام على عليه السلام :چيزى چون بهشت نديدم كه طالب آن خفته باشد ؛ و چيزى همانند آتش نديدم كه گريزانِ از آن ، در خواب رفته باشد ؛ و سود بَرنده تر از كسى نديدم كه براى روزى كسب كرده كه در آن روز ، اندوخته ها اندوخته مى شود و نهان ها آشكار مى گردد.
۲۶۷.امام على عليه السلام :آنچه را از بين مى رود ، به آنچه مى ماند ، بفروشيد و سختى دنيا را با [ناز و] نعمت آخرت ، عوض كنيد.
۲۶۸.امام على عليه السلام :از كسانى باشيد كه دانست دنيا فانى است و بِدان زُهد ورزيد ، و دريافت كه آخرت ، باقى است و براى آن كار كرد.
۲۶۹.امام على عليه السلام :بدانيد كه آنچه از دنيا مى كاهد و به آخرت مى افزايد ، بهتر است از آنچه از آخرت مى كاهد و به دنيا مى افزايد ؛ زيرا چه بسيار اندكى كه سود كرد و [چه بسيار ]افزونى كه زيان كرد!
۲۷۰.امام على عليه السلام :آيا آزاده اى يافت نمى شود كه اين ته مانده غذا در دهان را براى كسى كه در خورِ آن است ، وا نهد؟ ۱ به راستى كه جان هاى شما را بهايى جز بهشت نيست . پس آنها را جز به بهشت مفروشيد.
۲۷۱.امام على عليه السلام :هر كس خود را به چيزى جز بهشت بفروشد ، رنج بسيار مى كشد.
۲۷۲.امام على عليه السلام :آگاه باشيد كه آنچه از دنيا روى آورده بود ، پشت كرده و آنچه از آن پشت كرده بود ، روى آورده است و بندگان نيك خدا ، بار كوچيدن بر بستند و اين دنياى اندكِ نامانا را به بسيارِ آخرتِ مانا فروختند.
1.مقصود از ته مانده غذا ، دنياست . معناى عبارت ، اين است : آيا آزادمردى پيدا نمى شود كه اين دنياى پست و بى ارزش را به اهلش وا گذارد؟
