۳۲۴.امام على عليه السلام :نيرويت را صرف مَعادت كن تا جايگاه [ابدى] خود را آباد كنى ، و آخرتت را به دنيايت مفروش.
۳۲۵.امام على عليه السلام :اقامتگاه [ابدى] خويش را آباد كن و آخرتت را به دنيايت مفروش.
۳۲۶.امام على عليه السلام :كار آخرت را ابزارِ جُستن دنيا مكن و اين جهان را بر آن جهان بر مگزين ؛ زيرا اين كار ، خوى منافقان و خصلتِ از دين خارج شدگان است.
۳۲۷.امام على عليه السلام :بد تجارتى است اين كه دنيا را بهاى جانت و عوضى كه نزد خدا دارى ، بدانى!
۳۲۸.امام على عليه السلام :هر كس بهشت برين را به اين دنياى گذرا بفروشد ، بدبخت است و تجارتى زيانبار كرده است.
۳۲۹.امام على عليه السلام :كيست مغبون تر از كسى كه بقا [و آخرت جاويدان] را به فنا [و دنياى گذرا] بفروشد؟
۳۳۰.امام صادق عليه السلام :«چه بد است آنچه جان هايشان را به آن فروختند» ، يعنى به عذاب ؛ زيرا آخرت را به دنيا فروختند و جان هايشان را به گروِ عذابِ هميشگى دادند . «اى كاش مى دانستند» كه جان هايشان را به عذاب فروخته اند؛ امّا به دليل كافر بودنشان به آن (عذاب) ، اين را [كه جان خود را به بد چيزى فروخته اند ،] نمى دانند .
پس چون انديشيدن در حجّت هاى خدا را فرو نهادند تا [در نتيجه اين انديشه و تأمّل ، اين حقيقت را] بدانند ، خداوند ، آنان را به سبب اعتقاد باطلشان و انكار حق ، عذاب كرد.
