۹۹.امام على عليه السلامـ در بيان حديث معراج پيامبر صلى الله عليه و آله ـ :خداوند عز و جل فرمود : « ... اى احمد! همانا اهل آخرت ، از آن هنگام كه پروردگارشان را شناختند ، غذايى خوش از گلويشان پايين نرفت و از آن هنگام كه گناهانشان را شناختند ، هيچ مصيبتى آنان را به خود مشغول نساخت . بر گناهان خويش مى گريند ، نفْس هايشان را به رنج مى افكنند و آنها را آسوده نمى گذارند . آسايش اهل بهشت ، در مردن است و آخرت ، آسايشگاه عبادت پيشگان است . مونس آنان ، اشك هايشان است كه بر گونه هايشان سرازير مى شود ، و همنشينى آنان ، با فرشتگانى است كه در راست و چپ آنان قرار گرفته اند، و راز و نيازشان با خداوند شكوهمندى است كه بر فراز عرشِ خويش است» .

2 / 4

زنهاردهى از بى توجّهى به آخرت

۱۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همانا خداوند ، انسان هاى تندخوى گردن كلفت بى خير را كه در بازارها هياهو به راه مى اندازند و در شب ، مُردار و در روز ، الاغ و در كار دنيا دانا و در كار آخرت ، نادان اند ، دشمن مى دارد.

۱۰۱.امام على عليه السلام :بپرهيز از هر گفتار و كردارى كه به تباهى آخرت و دين ، مى انجامد.

۱۰۲.امام على عليه السلام :مؤمن نيست كسى كه به اصلاح مَعادش اهتمام نورزد.

۱۰۳.امام على عليه السلام :تباه كردن مَعاد ، از بدبختى است .

۱۰۴.امام على عليه السلام :كسى كه براى آخرت كار نكند ، به آرزويش نمى رسد .