۱۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه آخرت ، همّ و غم و وِردش باشد و چشم به آن بدوزد و همواره انديشه آن را در سر بپروراند ، خداوند ، دلش را بى نياز مى گرداند و زندگى اش را سامان مى بخشد و دنيا ، با حالت زبونى و تسليم ، به او روى مى آورد.

۱۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه همّ و غمش را يكسره همّ و غم آخرتش قرار دهد ، خداوند ، او را از همّ و غم دنيايش مى رهاند ؛ و كسى كه همه همّ و غمش ، امور دنيا باشد ، خداوند عز و جل باك ندارد كه او در كدام درّه از درّه هاى دنيا به هلاكت در مى افتد.

۱۴۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه شب و روز ، بزرگ ترين همّ و غمش آخرت باشد ، خداوند دلش را بى نياز مى گرداند و كارش را سامان مى بخشد و از دنيا نمى رود تا آن كه روزى اش را كامل دريافت كند.

۱۴۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تا مى توانيد ، خويشتن را از همّ و غم دنيا فارغ گردانيد ؛ زيرا هر كس كه دنيا بزرگ ترين همّ و غم او باشد ، خداوند ، زندگى اش را نا به سامان مى سازد و فقر را پيش چشم او قرار مى دهد ؛ و هر كس كه آخرت ، بزرگ ترين همّ و غم او باشد ، خداوند ، امورش را سر و سامان مى دهد و دلش را بى نياز مى گرداند.