۱۵۲۱۴.عنه صلى الله عليه و آله :لِكُلِّ داءٍ دواءٌ ، و دواءُ الذُّنوبِ الاستِغفارُ . ^۱

۱۵۲۱۵.عنه صلى الله عليه و آله :أنزَلَ اللّهُ عَلَيَّ أمانَينِ لاُمَّتي : «و ما كانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُم و أنتَ فيهِم و ما كانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُم وَ هُم يَستَغفِرونَ» فإذا مَضَيتُ تَرَكتُ فيهِمُ الاستِغفارَ إلى يَومِ القِيامَةِ . ^۲

۱۵۲۱۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :كانَ في الأرضِ أمانانِ مِن عذابِ اللّهِ ، و قد رُفِعَ أحَدُهُما ، فَدُونَكُمُ الآخَرَ فَتَمَسَّكوا بهِ : أمّا الأمانُ الذي رُفِعَ فهُو رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، و أمّا الأمانُ الباقِي فالاستِغفارُ ، قالَ اللّهُ تعالى : «وَ ما كانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُم و أنتَ فيهِم و ما كانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُم وَ هُم يَستَغفِرونَ»^۳ . ^۴

۱۵۲۱۷.عنه عليه السلام :الاستِغفارُ يَمحُو الأوزارَ . ^۵

۱۵۲۱۸.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِمَن يَقنَطُ و مَعهُ الاستِغفارُ ! ^۶

۱۵۲۱۹.عنه عليه السلام :تَعَطَّرُوا بالاستِغفارِ لا تَفضَحْكُم روائحُ الذُّنوبِ . ^۷

۱۵۲۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر دردى دارويى دارد و داروى گناهان استغفار است.

۱۵۲۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند دو امان براى امّتم بر من نازل فرمود : «تا تو در ميان آنها هستى خدا عذابشان نمى كند و تا زمانى كه آمرزش مى طلبند، خدا آنان را به عذاب نمى رساند». پس، چون من رفتم، آمرزش خواهى تا روز قيامت را در ميان شما باقى گذاشتم.

۱۵۲۱۶.امام على عليه السلام :بر روى زمين دو عامِل ايمن كننده از عذاب خدا وجود داشت كه يكى از آن دو از دست رفت. پس آن ديگرى را بگيريد و بدان چنگ در زنيد. امّا آن ايمنى بخشى كه از دست رفت، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بود و آن كه باقى است، استغفار است. خداوند متعال مى فرمايد : « [اى محمّد!] تا تو در ميان آنان هستى، خدا عذابشان نمى كند و تا زمانى كه آمرزش مى طلبند، خدا عذابشان نكند».

۱۵۲۱۷.امام على عليه السلام :آمرزش خواهى، گناهان را پاك مى كند.

۱۵۲۱۸.امام على عليه السلام :در شگفتم از كسى كه آمرزش خواهى را دارد و با اين حال نوميد مى شود.

۱۵۲۱۹.امام على عليه السلام :با آمرزش خواهى، خود را معطّر كنيد تا بوى گناهان شما را رسوا نكند.