۵۲۸۴.عنه عليه السلام :المَكارِمُ عَشْرٌ ، فإنِ اسْتَطَعْتَ أنْ تكونَ فيكَ فلْتَكُنْ ، فإنّها تَكونُ في الرّجُلِ و لا تكونُ في ولدِهِ ، و تكونُ في ولدِهِ و لا تكونُ في أبيهِ ، و تكونُ في العَبدِ و لا تكونُ في الحُرِّ : صِدْقُ البَأسِ ، و صِدقُ اللِّسانِ ، و أداءُ الأمانَةِ ، و صِلَةُ الرَّحِمِ ، و إقْراءُ الضَّيفِ ، و إطْعامُ السّائلِ ، و المُكافاةُ على الصَّنايعِ ، و التَّذَمُّمُ للجارِ ، و التّذَمُّمُ للصاحِبِ ، و رأسُهُنَّ الحَياءُ . ^۱

۵۲۸۵.عنه عليه السلامـ و قد سُئلَ عن مَكارِمِ الأخْلاقِ ـ: العَفْوُ عَمّنْ ظَلَمَكَ ، و صِلَةُ مَن قَطعَكَ ، و إعْطاءُ مَن حَرمَكَ ، و قَولُ الحقِّ و لَو على نَفْسِكَ . ^۲

۵۲۸۶.عنه عليه السلامـ لِجرّاحِ المَدائنيِّ ـ: أ لاَ اُحَدِّثُكَ بمَكارِمِ الأخْلاقِ ؟ الصَّفْحُ عنِ النّاسِ ، و مُؤاساةُ الرّجُلِ أخاهُ في مالِهِ ، و ذِكْرُ اللّهِ كثيرا . ^۳

۵۲۸۴.امام صادق عليه السلام :مكارم [اخلاق] ده تاست ، اگر مى توانى آنها را داشته باش؛ زيرا گاهى شخص آنها را دارد، ولى فرزندش ندارد و گاهى در فرزند هست و در پدرش نيست و گاهى در بنده هست و در آزاد نيست [اين ده خوى كريمانه عبارتند از : ]پايمردى در جنگ، راستگويى ، امانتدارى ، صله رحم، ميهمان نوازى ، اطعام بينوا ، جبران كردن نيكيها ، مراعات حقّ همسايه ، مراعات حقّ رفيق، و در رأس همه، شرم و حيا .

۵۲۸۵.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از مكارم اخلاق ـفرمود : گذشت از كسى كه به تو ستم كرده است ، ارتباط برقرار كردن با كسى كه از تو بُريده است ، عطا كردن به آن كه از دادن چيزى به تو دريغ كرده است و گفتن حقّ، اگر چه بر ضدّ خودت باشد .

۵۲۸۶.امام صادق عليه السلامـ به جرّاح مدائنى ـفرمود :
آيا به تو بگويم كه مكارم اخلاق چيست ؟ گذشت كردن از مردم ، مواسات نسبت به برادر [دينى ]خود، و بسيار به ياد خدا بودن .