امام علی علیه السلام
وَاللّهِ، ما نَزَعَ اللّهُ مِن قَومٍ نَعماءَ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوها ، فَاربِطوها بِالشُّكرِ ، وقَيِّدوها بِالطّاعَةِ .
به خدا سوگند! خداى از هيچ گروهى، نعمت ها را نمىستاند، مگر به سبب گناهانى كه مرتكب مىشوند. پس با شكرگزارى، نعمتها را به چنگ آوريد و با فرمان بردن از خدا، آن ها را نگاه داريد .
إرشاد القلوب : 150 .
ج ـ عصبانيت ؛ د ـ تحقير و سرزنش ؛ ه ـ ناسزاگويى . بخش دوم ، آفاتى كه به مسئولان سياسى و قضايى اختصاص دارند ، مانند : الف ـ اكتفا كردن به موعظه ؛ ب ـ به كارگيرىِ خشونت، بدون ضرورت ؛ ج ـ تجاوز از مرز عدالت در كيفر .