بويژه فاضل ارجمند جناب آقاى مجتبى فرجى - كه جمع‏آورى روايات آن به عهده ايشان بود - و دانشمند گرامى جناب آقاى مرتضى خوش‏نصيب - كه از نقد ايشان سود بردم - و همچنين از استاد گران‏قدر جناب آقاى مهدى مهريزى - كه «درآمد» اين حكمت‏نامه با مساعدت ايشان تكميل گرديد - ، صميمانه سپاس‏گزارم و در اين شب پر بركت ، شب نزول بزرگ‏ترين حكمت‏نامه الهى بر خاتم پيامبران صلى اللَّه عليه و آله ، براى همه آنان، از خداوند سبحان، پاداشى درخور فضل او مسئلت دارم .
رَبَّنَآ ءَامَنَّا بِمَآ أَنزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدينَ !
رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّآ إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ !
يا مُبَدِّلَ السَّيّئاتِ حَسَناتٍ !
يا أرحَمَ الراحِمينَ !
محمّد محمّدى رى‏شهرى‏
بيست و دوم رمضان المبارك 1433
بيست و يكم مرداد 1391

اين روايت بلند ، شامل عبارت‏هاى آموزنده و فشرده بسيارى است كه تلاش شده تا بازيابى آنها با به كارگيرى بيش از هشتاد نمايه و عنوان فرعى ، تا حدّ امكان ، تسهيل گردد.
اميد كه اين اثر، به يارى خدا، براى همگان، سودمند و در تصحيح نگاه مسيحيان به مسلمانان و زدودن كدورت‏ها و بدبينى‏ها مؤثر باشد .

تذكّر مهم‏

يكى از آداب نقل حديث ، چگونگى نسبت دادن آن به پيامبران خدا و اوصياى آنهاست. ثقة الاسلام كلينى رحمة اللَّه عليه از امام على عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :
إذا حَدَّثتُم بِحَديثٍ فَأسنِدوهُ إلَى الَّذى حَدَّثَكُم ؛ فَإِن كانَ حَقّاً فَلَكُم و إِن كانَ كَذِباً فَعَلَيهِ .^۱
هنگامى كه حديثى را نقل مى‏كنيد ، آن را به كسى كه آن را روايت نموده ، نسبت دهيد ، كه اگر درست باشد ، به سود شماست و اگر دروغ باشد ، به زيان راوى است .
رعايت اين ره‏نمود، ايجاب مى‏كند كسانى كه مى‏خواهند از اين كتاب يا ساير كتاب‏هاى روايى ، حديثى را نقل كنند ، آن را مستقيماً به خداوند سبحان و يا پيامبران خدا و يا اوصياى آنان نسبت ندهند؛ بلكه حديث را از طريق منبعى كه آن را روايت كرده، به آنان منسوب نمايند . براى نمونه ، نگويند : «عيسى عليه السلام چنين فرمود»؛ بلكه بگويند : «فلان كتاب، از عيسى عليه السلام چنين نقل كرده است» و يا بگويند : «از عيسى عليه السلام چنين روايت شده است» .

سپاس‏گزارى از همكاران‏

از همه همكاران عزيز و بزرگوارى كه در آماده‏سازى اين مجموعه سهيم بوده‏اند ،