اين روايت بلند ، شامل عبارتهاى آموزنده و فشرده بسيارى است كه تلاش شده تا بازيابى آنها با به كارگيرى بيش از هشتاد نمايه و عنوان فرعى ، تا حدّ امكان ، تسهيل گردد.
اميد كه اين اثر، به يارى خدا، براى همگان، سودمند و در تصحيح نگاه مسيحيان به مسلمانان و زدودن كدورتها و بدبينىها مؤثر باشد .
تذكّر مهم
يكى از آداب نقل حديث ، چگونگى نسبت دادن آن به پيامبران خدا و اوصياى آنهاست. ثقة الاسلام كلينى رحمة اللَّه عليه از امام على عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :
إذا حَدَّثتُم بِحَديثٍ فَأسنِدوهُ إلَى الَّذى حَدَّثَكُم ؛ فَإِن كانَ حَقّاً فَلَكُم و إِن كانَ كَذِباً فَعَلَيهِ .۱
هنگامى كه حديثى را نقل مىكنيد ، آن را به كسى كه آن را روايت نموده ، نسبت دهيد ، كه اگر درست باشد ، به سود شماست و اگر دروغ باشد ، به زيان راوى است .
رعايت اين رهنمود، ايجاب مىكند كسانى كه مىخواهند از اين كتاب يا ساير كتابهاى روايى ، حديثى را نقل كنند ، آن را مستقيماً به خداوند سبحان و يا پيامبران خدا و يا اوصياى آنان نسبت ندهند؛ بلكه حديث را از طريق منبعى كه آن را روايت كرده، به آنان منسوب نمايند . براى نمونه ، نگويند : «عيسى عليه السلام چنين فرمود»؛ بلكه بگويند : «فلان كتاب، از عيسى عليه السلام چنين نقل كرده است» و يا بگويند : «از عيسى عليه السلام چنين روايت شده است» .
سپاسگزارى از همكاران
از همه همكاران عزيز و بزرگوارى كه در آمادهسازى اين مجموعه سهيم بودهاند ،