۱۹.عيسى بن مريم عليه السلام- به حواريان -: از كسى كه به او آموزش مىدهيد ، مزدى نستانيد، مگر مانند آنچه شما خود [در اِزاى آموختن] به من دادهايد .
ب . به كار بستن دانش خود
۲۰.امام زين العابدين عليه السلام : در انجيل نوشته است : تا زمانى كه به آنچه مىدانيد، عمل نكردهايد ، در جستجوى دانستن آنچه نمىدانيد، برنياييد ؛ زيرا دانش هر گاه به كار بسته نشود، جز بر كفر دارنده خويش و دورىِ او از خدا نمىافزايد .
۲۱.عيسى بن مريم عليه السلام : به راستى به شما مىگويم : زراعت به بار نمىنشيند، مگر با آب و خاك. همچنين ايمان به بار نمىنشيند، مگر با دانش و به كار بستن (آن) .
۲۲.عيسى بن مريم عليه السلام : به راستى به شما مىگويم : همه طالب مزدند؛ امّا به آن دست نمىيابد مگر كسى كه براى آن، كار كند .
۲۳.عيسى بن مريم عليه السلام : به راستى به شما مىگويم : مردم در حكمت ، دو گونه اند : يكى آن را با گفتارش استوار و با كردارش تصديق مىكند ، و ديگرى آن را با گفتارش استوار مىسازد و با بدكردارى خود تباه مىگرداند ، و ميان اين دو فرق بسيار است! پس خوشا عالمانِ با عمل ، و واى بر عالمان در گفتار !
۲۴.عيسى بن مريم عليه السلام : سنگى را ديدم كه بر آن، نوشته بود : مرا برگردان . آن را برگرداندم. پشت آن، نوشته بود : هر كه دانستههايش را به كار نبندد ، آموختن آن چه را كه نمىداند ، برايش شوم است و آنچه را هم كه آموخته ، از او پذيرفته نيست .
